کرد پرس- در تصویر رویکرد ترکیه تحت رهبری اردوغان به صورت نمادین ترسیم شده است. منافع اقتصادی ناشی از ارتباط با اسرائیل، با آرامش از روی آب به دست می‌آید و هیاهوی سیاسی ناشی از حمایت از فلسطین، خیابان را به لرزه می‌اندازد.
به نظر می‌رسد در این تصویر چیزی فراتر از ریاکاری نهفته است و دورویی صرف نمی‌تواند پاسخگوی معنا و نطفه‌ی نهفته در آن باشد. فلسطینیان و حامیانش امیدوارند لرزه خیابان را به آوار کردن پل گالاتا بر سر کشتی راهی اسرائیل تبدیل کنند.
اسرائیلیان و دلواپسانش هم می‌خواهند آرامش حاکم بر کشتی و روابط اقتصادی به خیابان رسوخ کند و هیچ اراده‌ای را یارای درهم شکستنش نباشد.
کدام یک از تمناهای زیر به وقوع خواهد پیوست؟ رسوخ آرامش از دریای آرامِ مناسبات اقتصادی با اسرائیل به خیابان عملی خواهد شد؟ یا آوار شدن خیابان، کشتی‌ها را از ادامه مسیر باز خواهد داشت؟ در جدال رسوخ منافع یا نَشت عقاید، پیروزی با کدام است؟
شخصاً بر این باورم تا زمانی که ترجیح یکی از این دو مورد برای اردوغان و ترکیه مرحج نباشد، تلفیق این تصاویر نمادین، ادامه خواهد یافت. اما تحولات آینده می‌تواند هر یک از تصاویر پیش‌گفته را بر دیگری مرجح و مسلط گرداند.
فلسطینی‌ها در این رقابت، دل در گروی جامعه مذهبی ترکیه و چَربش افکار عمومی آن دارند و اسرائیلیان هم ابزارهای سخت قدرت و مناسبات حاکم را با حساسیت به کار می‌گیرند. ساختار ترکیه امکان چرخش جدی تصمیم سران کشور و چَربش افکار عمومی را منتفی نمی‌کند. بنابراین اسرائیل باید نگران آوار شدن گالاتا بر کالاها باشد.
حذف اسد، دیوار ترکیه و اسرائیل را به هم چسبانده و اصطکاک بین آن‌ها را غیرقابل اجتناب کرده است. آنچه این تصویر کم دارد نقش و سرنوشت کردهاست. اصطکاک ترکیه و اسرائیل نقش و اهمیت کردها را روز به روز برجسته‌تر خواهد کرد.
نظر شما