دَولَت باخچَلی از روزی که پیشنهاد صلح و دعوت عبدالله اوجالان به مجلس را در ۲۲ نوامبر مطرح کرد نقش و حضوری فعال در عرصه سیاسی ترکیه داشته. به احتمال زیاد و در صورت تداوم پروسه این نقش و حضور استمرار خواهد داشت.دیدار اردوغان و باخچَلی یک روز بعد از دیدار باخچَلی با هیأت ایمرالی و اعضای ارشد دَم‌پارتی انجام شد که حاکی از جدی بودن پروسه جدید صلح حداقل تا به اینجای کار است.
آنچه جالب توجه است پرونده سفیدی است که به دستان منشی ویژه اردوغان سپرده شده است. پرونده سفید، طی چند هفته گذشته در صدر اخبار رسمی و غیررسمی ترکیه قرار گرفته. براساس آنچه به رسانه‌ها درز داده شده، پرونده سفید حاوی خواسته‌های عبدالله اوجالان رهبر محبوس پ_ک_ک از دولت ترکیه به منظور ایجاد بستر برای نقش‌آفرینی او در پایان دادن به خشونت‌ها و جنگ چند ده ساله است.
نمایش تحویل پرونده سفید از سوی باخچلی به اردوغان و مخابره آن به سراسر دنیا از طرف دولت آنکارا دارای دلالت‌های چندی است که مهم‌ترین‌شان ارسال این پیام به جهانیان و خصوصاً کردهاست که اراده دولت آنکارااین بار!! جدی است. اراده‌ای که در پروسه صلح ده سال پیش بدین صورت وجود نداشت و در آخرین لحظات و در آستانه خوشبینی‌ها از حصول نتایج از سوی خود اردوغان با زدن زیر میز دولمه_باغچه امیدها، ناامید شده و یک دور دیگر از جنگ و خون‌ریزی بین طرفین شروع شد.
تفاوت دیگر این دور از مذاکرات با دور قبلی عدم شکست گفتگوها تا حال حاضر علیرغم وجود بهانه‌هایی مشابه ده سال پیش است. دور قبلی گفتگوها به بهانه ترور دو پلیس در جیلان‌پینار از سوی آنکارا به پایان رسید. تروری که آنکارا آن را به #پ_ک_ک نسبت داد اما این حزب مسئولیت آن را هیچ وقت برعهده نگرفت.
در این دور اما فردای روزی که باخچلی از اوجالان برای صلح دعوت کرد در قلب یک منطقه امنیتی، نظامی در آنکارا چند نفر دست به ترور زده و برخلاف دور قبل، این بار #پ_ک_ک مسئولیت آن را برعهده گرفت. برخی به سرعت از وقوع این اتفاق ابراز ناامیدی کرده و اعلام داشتند که پروسه جدید نیز به سرنوشت دور قبلی دچار شده و در نطفه خفه شد. اینها #پ_ک_ک را به صورت زودهنگام مسئول شکست دوباره معرفی کردند.
روند قضایا تا به اینجای کار نشان داده که اگر اراده‌ای جدی برای حل مسئله‌ای چنین سنگین و سخت از سوی طرفین، به ویژه طرف قوی‌تر موجود باشد اتفاقاتی در این حد نخواهد توانست روند را متوقف کرده، چه بسا انگیزه‌ها را برای اتمام خشونت جدی‌تر خواهد کرد. نیز می‌توان تصور کرد احتمالا پ_ک_ک از اقدام حمله به سازمان هوافضای ترکیه در منطقه سوتاش همچو یک انگیزه‌سنج استفاده کرده تا از افتادن در پروسه‌ای بی‌نتیجه و تکرار تجربه شکست خورده پیشین، پیشاپیش جلوگیری کرده است. از این منظر قبول مسئولیت آن اقدام قابل درک و معنادار می‌شود.
نکته ظریف تحویل گرفتن پرونده سفید از سوی اردوغان علیرغم واقعه صنایع فضایی ترکیه و با در نظر گرفتن این مهم که پ_ک_ک هیچگاه مسئولیت کشتن دو پلیس در دور قبلی مذاکرات را نپذیرفت، این است که آن اقدام نه از سوی حزب کارگران کردستان که به احتمال زیاد از سوی خود دولت آنکارا و به منظور به شکست کشاندن مذاکرات با داشتن بهانه‌ای جهت لشکرکشی و میلیتاریزه کردن کردستان در هردو سوی مرز صورت گرفته بود.
این برداشت بیشتر تقویت می‌شود اگر به یاد آوریم تحقیقات در مورد ترور دو پلیس کشته شده، هیچگاه به نتیجه نرسید و قاتلان و آمران آن جنایت هنوز ناشناخته هستند. در حالیکه در اقدام اخیر در سازمان فضایی ترکیه، پ_ک_ک مسئولیت آن را رسماً برعهده گرفته و نام عاملان آن را منتشر کرد.
اکنون مشخص می‌شود که آن هجمه سنگین دولت آنکارا و هم‌سنگرانش بعلاوه تکرار آن اتهامات از طرف فریب‌خوردگان دستگاه پروپاگاندای اردوغان علیه کردها در خصوص به شکست کشاندن مذاکرات ده سال پیش، صرفاً عملیاتی روانی و تبلیغاتی بوده است.
پرونده سفید، این سیاه‌نمایی را آشکار کرد. هرچند شکست مذاکراتی که بتواند به چند دهه کشتار و یک قرن انکار ملتی پایان دهد و عملا منجر به تغییر ماهیت یک ساختار سیاسی شود و صلح را در درون یک کشور و حتی فراتر از مرزهای آن تدارک ببیند و امکان افق‌گشایی برای آن حکومت را فراهم کند، آیا معقول است؟
نظر شما