به گزارش کردپرس، عبدالسلام برواری، از شخصیت‌های سرشناس حزب دمکرات کردستان و عضو پیشین پارلمان کردستان، در گفت‌وگو با «صدای آمریکا» اظهار داشت: «اگر قرار باشد فردی از رهبری سیاسی کرد قدردان باشد، آن شخص ایاد علاوی است، زیرا در بسیاری از مواضع خود، حمایت کردها شامل او بودە است».

او ادامه داد: «دلیلی بر این نمی‌بینم که علاوی برنامه‌ای علیه کردها داشته باشد، او با برخی طرف‌ها یا جریانهای دیگر تفاوت دارد».

در روزهای اخیر، ایاد علاوی، نخست‌وزیر پیشین عراق و یکی از چهره‌های برجسته‌ی سنی در این کشور، بر بازگشایی شاخه‌ای از حزب بعث در اقلیم کردستان تأکید کرده بود.

دکتر محمود عثمان، سیاستمدار کرد و عضو پیشین مجلس نمایندگان عراق، در گفت‌وگو با «صدای آمریکا» اظهار داشت: «ایاد علاوی این سخنان درباره بازگشایی شاخه حزب بعث را تکذیب کرده است، بنابراین نباید اظهاراتش را به‌گونه‌ای دیگر تفسیر کرد. حزب بعث به‌عنوان یک تشکیلات سازمانی از بین رفته، اما برخی از چهره‌های سنی که تحت فشار هستند، ممکن است هنوز به آن گرایش داشته باشند».

او همچنین افزود: «هر بعثی که مرتکب جرم شده باشد، باید در دادگاه محاکمه شود، اما برخی بعثی‌ها مرتکب جرمی نشده‌اند و وضعیتشان متفاوت است. کردها در این موضوع موضع درستی دارند، اما شیعیان نگاه سخت‌گیرانه‌تری دارند و همه را دشمن خود تلقی می‌کنند».

دفتر بارزانی در واکنش به اظهارات ایاد علاوی درباره بازگشایی شاخه حزب بعث در کردستان، بیانیه‌ای منتشر و تأکید کرد: «درهای کردستان به روی همه‌ی شهروندان عراق که به‌صورت آزادانه زندگی کنند، باز است، اما آنچه ایاد علاوی از آن سخن گفته است، دور از واقعیت است».

روز شنبه، ۱۵ فوریه ۲۰۲۵، دفتر اطلاع‌رسانی ایاد علاوی بیانیه‌ای منتشر کرد و اعلام داشت: «سخنان ایاد علاوی به‌صورت نادرست تفسیر شده و تحریف شده‌اند، که این امر موجب سوءتفاهم شده است».

فارغ از اظهارات ایاد علاوی، اخیراً تصاویر خانواده‌ی برخی از مقامات سابق حزب بعث در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است که نشان می‌دهد آنان در شهر اربیل، پایتخت اقلیم کردستان، زندگی می‌کنند. این در حالی است که برخی جناح‌های شیعه بارها این مسئله را مطرح کرده‌اند.

عبدالسلام برواری در پایان گفت: «اتهام‌زنی به اربیل از سوی برخی جناح‌های شیعه، ریشه در عدم آمادگی آنان برای اجرای نظام فدرالی و تقسیم قدرت دارد، اما درخصوص اظهارات علاوی، نباید آن‌ها را بیش از حد بزرگ جلوه داد یا به عنوان یک  حقیقت بپذیریم.