کرد پرس-  در جریان جابجایی بدون خونریزی قدرت زمینه های بروز این تضادهای قومی و مذهبی در جامعه سوری نهفته بود و حضور چهره ای مبهم و به ظاهر ایدئولوژیکی افراطی در صدر این کشور آشفتگی سیاسی را اجتناب ناپذیر می کرد.  
با توجه به  ماهیت ایدئولوژیک فاتحان دمشق و همچنین جایگاه ژئوپلیتیکی سوریه به نظر می‌رسد که این کشور پس از بشار اسد نمی‌تواند دولتی دمکراتیک و بی حاشیه و به دور از تهدیدات پیرامونی داشته باشد و احساس آرامش کند.
فاتحان سوریه که با استفاده از ضعف دولت مرکزی حکومت را به دست گرفتند تصور می‌کردند بتوانند حکومتی آرمانی را تشکیل بدهند. اما تشریک مساعی بین گروههای ۱۸ گانه مخالفین بشار اسد در حکومتی آرمانی بعید به نظر می‌رسد.

حاکمیت جدید سوریه اینک با دو جبهه تکفیر داخلی و کفر بیرونی مواجه است. هرچند که جریانات تکفیری داخل به صورت مصلحتی  برخی اندیشه های جهادی خود را تعدیل کنند اما نمی‌توانند چشم بر منافع حاکمیت جدیدی ببندند  که بدون خونریزی آن را به دست آورده اند.
تکفیر داخلی با چهار جبهه علوی و دروزی و کردها و منتقدان حاکمیت جدید طرف است. 
علوی های با جمعیت قریب سه میلیونی در سوریه اولین هدف تقابل ایدئولوژیکی  را در این کشور  تشکیل می دهند کما اینکه به بهانه اعتراضات اخیر قریب ۱۷۰۰ نفر از آنان را به اتهام کافر بودن قتل و عام شدند  و حتی صدای نهادهای حقوق بشری هم بلند شد. 
دروزی ها جمعیت متفاوت از جریان حاکمیت فعلی و اولین فاتحان دمشق و ساکن درعا می‌باشند.
کردها در شرق فرات و حومه حلب و نقاط شمالی سوریه سالهاست که با جریانات تکفیری درگیری داشته اند. هرچند تنش‌های بین حاکمیت و کردها تا حدودی فروکش کرده است اما ترکیه به عنوان پدر خوانده حاکمان جدید سوریه نمی‌تواند حضور مستقل کردها را در همسایگی خود در سوریه تحمل کند.  
هدف بعدی جریان تکفیر معترضان و منتقدان و ناراضیان از حاکمیت جدید این کشور است که به صورت پراکنده در نقاط مختلف کشور شاهد تسویه های خونین از این مجموعه هستیم. 
از طرف دیگر سوریه به جولانگاه قدرت سخت و نرم آمریکا و رژیم صهیونیستی تبدیل شده است که از منظر سلفیان سوری جزو کفار حربی به حساب می آیند که اینک بخش های مهمی از سرزمین سوریه را اشغال کرده و هر اراده ای را به حاکمان این کشور اعمال می کنند.
اولین و مهمترین دستورات جریان کفر اسرائیلی و آمریکایی به جریان تکفیر سوری فاصله گرفتن آنان از ترکیه است که نقش پدر خواندگی حاکمان جدید را در فروپاشی سوریه داشته است.  تفاسیر و پرسش های متعدد و پاسخ های مبهمی در برابر این رویکرد حاکمان جدید سوریه وجود دارد مهمترین پرسش چرائی کرنش تکفیر در برابر کفر می‌باشد.

چیزی که فلسفه وجودی و ناموس سلفیت تکفیری را تشکیل می دهد آیا این چرخش رفتاری جریان تکفیر در برابر کفر میتواند یک جهش ایدئولوژیکی باشد که جهاد با کفار را از تکفیر منها کرده و یا تفسیر جدیدی از آرایش جدیدی از دشمن ارائه می دهد؟

حال باید نیروهای جهادی که به زعم خود سالها  با کافران دمشق مبارزه کرده آند و اینک خود بر دمشق تکیه زده اند تکلیف خود را با کفر مشخص کنند.

اگر در منهج فکری آنان اسرائیل و آمریکا مظهر کفر بوده اند اینک در کجای ساختار اندیشه سیاسی سوریه جدید قرار دارند و اگر حاکمیت کفر را افضل بر حاکمیت خود بپذیرند این تفسیری جدید از کفر و ایمان و جهاد و مبارزه می‌باشد که با اندیشه سلفیت منافات دارد در صورت چنین رویدادی جریانات تکفیری یک حرکت تصنعی جلوه گر خواهد شد و بافته های چندین قرن تفکر سلفیت را به باد داده است جایی که کفر و توحید(واژه توحید بن مایه جریانات تکفیری است) در کنار هم و همسو با هم باشند یعنی سلفیت معنای دیگری پیدا کرده است. 
وقتی که در همسایگی خود در برابر کشتار مسلمانان غزه سکوت کند وقتی که به حامی اصلی خود یعنی ترکیه پشت پا بزنید وقتی که از جایگاه حاکمیت شهروندان خود را قتل و عام کنید وقتی که مجری اوامر کفر الحادی باشد وقتی که حکومتی الیگارشی را در کشور حاکم کند دیگر اثری از اندیشه های آرمانی و جهادی  وجود نخواهد داشت.
سوریه به عنوان یکی از مهمترین کشورهای غرب آسیا در شرایط سختی قرار گرفته است از طرفی کفر الحادی حملات و اشغالگری به این کشور را همچنان ادامه میدهد و اراده کرده اند بخشی از مردم غزه را در سوریه مستقر کنند.

از طرف دیگر حاکمان جدید سوریه با تفکرات سلفیت نسبت به هرگونه تجاوزات اسراییل به خاک این کشور سکوت کرده و ترکیه را به دستور آمریکا و اسراییل از سوریه دور می کند.

هرگونه اعمال نظر اسراییل و آمریکا را در امور سوریه می پذیرد. در چینش مدیران دولت موقت نیز تنها سه نفر ازبین طیف چهارگانه غیر همفکر خود در کابینه ۲۳ نفره این کشور بکار گیری می کند. عملا  از مداخله در امور فلسطینیان دور می شوند.
به نظر می‌رسد دخالت‌های آمریکا و اسراییل در اداره این کشور چالش های سنگینی در انتظار سوریه جنگ زده خواهد بود با این روند دیری نخواهد گذشت شعار دیروز 
الشعب یرید اسقاط النظام به الشعب یرید اعلان جهاد
تبدیل شود.

اگر حاکمان جدید سوریه این شعار مردم را نشنوند در آن صورت شاهد بروز گردابی بزرگ بین کفر و تکفیر در این کشور خواهیم بود.