کردپرس - مسیر بهشت محمدی تا پل نساره در شهرستان دیواندره، سال هاست که به عنوان یکی از نقاط حادثه خیز و پرتردد شناخته می شود؛ مسیری که به دلیل نبود زیرگذر، لاین کندرو، و زیرساخت های ایمنی مناسب، همواره محل وقوع تصادف های دلخراش و مرگبار بوده است. با این حال، همچنان هیچ اقدام اصولی و ماندگاری برای رفع خطر از این محدوده صورت نگرفته است.

در هفته های اخیر، بار دیگر شاهد تصادفاتی منجر به فوت در این مسیر بودیم؛ تراژدی هایی که پیش از این نیز بارها تکرار شده اند و افکار عمومی را به شدت تحت فشار قرار داده اند. مردم، خانواده های داغدار و فعالان اجتماعی، خواستار بازطراحی جدی این مسیر و اجرای راه حل های اساسی هستند؛ اما متأسفانه واکنش اداره راهداری دیواندره نه تنها قانع کننده نبوده، بلکه بیشتر شبیه به پاک کردن صورت مسئله است.

راهداری دیواندره بعد از فشار افکار عمومی امروز اقدام به نصب چشم گربه ای در پرخطرترین مسیر دیواندره کرده است. نصب چند رفلکتور جاده ای یا همان چشم گربه ای در وسط مسیر، تنها اقدامی است که راهداری برای «رفع خطر» انجام داده؛ اقدامی که در عمل تأثیری در کاهش تصادفات نداشته و بیشتر شبیه به ماست مالی یک فاجعه تکراری است تا پاسخ به یک مطالبه عمومی جدی.

سؤال اینجاست: چند جان دیگر باید گرفته شود تا متولیان امر به جای اقدامات نمایشی، چاره ای اصولی بیندیشند؟ آیا جان شهروندان دیواندره، کمتر از استانداردهای ایمنی ملی است؟ آیا وقت آن نرسیده است که به جای وصله پینه های کوتاه مدت، با نگاه کارشناسی و تخصیص بودجه مناسب، این مسیر برای همیشه ایمن سازی شود؟

افکار عمومی، این بار منتظر پاسخی جدی، شفاف و عملی از سوی اداره راهداری و مسئولان استانی است؛ پاسخی که نه در قالب چشم گربه ای، بلکه در قالب برنامه ای جامع برای نجات جان انسان ها باشد.

راهداری و متولیان باید بدانند که صبر مردم دیواندره دیگر به سر آمده است.

اگر امروز نشنوید، شاید فردا صدای آژیر آمبولانس ها دوباره وجدان شما را بیدار کند.

گزارش: هیوا محمد پور