به گزارش کردپرس متن این نامه سرگشاده که خطاب به دکتر مهدی نوروزی نوشته شده؛ به شرح زیر است:

شهردار محترم کرمانشاه با سلام و احترام، شنیده ام قدری کسالت هم داشته اید، آرزوی من صحت و سلامت است و اما بعد ...
مستحضرید که شهرداری کرمانشاه در اقدامی ارزشمند کمپین (دوستدار شهرمان باشیم) را راهبری می کند و نفس این عمل بسیار قابل ستایش است. اما بر آن شدم با مطالعه میدانی به این موضوع بپردازم که آیا شهرداری در مقام عمل خود به این شعار باور دارد یا خیر؟

معمولا اخلاق نقد اقتضا می کند برای بررسی هر موضوعی، شواهد و مدارک مستند نیز ارائه دهیم. امروزه شهروندان کرمانشاهی با گذر از سطح شهر به وفور با دیوارهای بتنی بزرگ مقابل خانه ها و بنگاه های تجاری و حتی برخی سازمان های عام المنفعه و سازمان های فرهنگی و علمی مواجه می شوند که چهره شهر را زشت و نامیمون کرده است و اگر این اقدام دون شأن را در کنار خدمات ضعیف شهرداری در یک سال گذشته، آن هم پیرامون نظافت شهر بگذاریم، می بینیم که شهرداری خود به عنوان یک مجموعه اثرگذار و خدمت رسان، اولین ناقض کمپین دوستدار شهرمان باشیم شده است.

قراردادن این نیوجرسی‌های غول‌پیکر اولین دستاوردش بر هم زدن چهره شهر است و دومین پیامش پمپاژ یاس و نا امیدی و کاهش بیشتر سرمایه اجتماعی شهرداری در نزد شهروندان، چرا که عبور و مرور مردم را مختل کرده است.

پیاده رو یعنی جایی که شهروندان بتوانند با خیال راحت در آن تردد کنند اما شاید کمتر شهروندی در هنگام عبور از پیاده‌رو با بلوک های بتنی عظیم جلوی راه خود مواجه نشده باشند که شهرداری جهت وصول مطالبات خود یا پلمپ ساختمان های اداری و تجاری  در جلوی ساختمان یا دیگر اماکن به شکل نامناسب جاگذاری کرده است، تا آن‌ها مجبور شوند عوارض مورد مطالبه شهرداری را هرچه سریع‌تر پرداخت کنند.

اینکه شهرداری از نیوجرسی به عنوان اهرم فشاری برای دریافت برخی مطالبات معوقه از کاسبان و مغازه‌داران یا بانک‌ها و موسسات فرهنگی و علمی استفاده می‌نمایند؛ آیا نباید قبل از آن در اتاق فکر شهرداری که اتفاقا افراد با سواد و صاحب نظرش نیز خوشبختانه کم نیست، به بررسی نفع و ضرر این قبیل اقدامات نیز بپردازند که آیا آثار منفی چنین اقدامات نامیمونی، بیشتر از نقاط مثبت آن است یا خیر؟ 

به نظر می رسد استفاده از نیوجرسی از لحاظ قانونی و منظر شهری وجاهتی نداشته باشد و حتی اگر چنین اقدامی با مجوز ماده ۱۰۰ قانون شهرداری ها صورت گرفته باشد باز هم موجب سلب آسایش و آزار و اذیت دیگر شهروندان شده است و این حق قانونی رعایت حقوق شهروندی محفوظ است و از شورای شهر نیز انتظار می رود این موضوع را در دستور کار قرار دهند که آیا سد معبر در پیاده‌راه یا ایجاد مانع برای شهروندان قانونی است یا خلاف قوانین حقوق شهروندی است و  البته به گمانم قانون شهرداری‌ها نیز این اجازه را نمی‌دهد اما متاسفانه این امر در کلان شهر کرمانشاه نهادینه و به امری پیش پا افتاده و کم اهمیت تبدیل شده است.

کلان شهر کرمانشاه  این روزها بجای آماده شدن برای  استقبال باشکوه از مهمانان نوروزی، بزرگترین دغدغه اش شده است، جابجایی نیوجرسی آن هم نه برای پروژه های عمرانی بلکه برای پلمب و تعطیلی کسب و کار مردم ...

اینکه استفاده از سازه های بزرگ بتن، مقابل اماکن متعدد، بدون حکم؛ و بعضا بدون اطلاع و اخطار قبلی، قانونی هست یا خیر؟ را باید اهل فن نظر بدهند، اما حقیقتا اینگونه اقدام با وجود سازو کارهای قانونی فراوان برای وصول مطالبات بدور از مدنیت و آداب مدیریت شهری است.

یکی از آرزوهای دیرین مردم کهن دیار کرمانشاه به عنوان سینه ستبر و نگین گردشگری، حک شدن این شعار در ورودی شهر است که (به شهر بدون زباله خوش آمدید) و آن وقت شهرداران محترم مناطق نیز  جایزه تعیین کنند که اگر شهروندی زباله ای در شهر یافت به او جایزه می دهیم.

پیش نیاز تحقق این شعار این است که ابتدا سازمان وزین شهرداری کرمانشاه در یک نظر سنجی تلفنی از شهروندان خود بخواهد به این پنج سوال ساده پاسخ دهند:

۱.  آیا در محله شما زباله‌ها به موقع جمع آوری می شوند؟ 
۲. آیا در محله شما سطل زباله به اندازه کافی وجود دارد؟
۳. آیا نظافت معابر و پیاده روها به درستی انجام می شود؟ 
۴. آیا شاهد رها شدن زباله ها و یا نخاله‌های ساختمانی در محل خود هستید؟ 
5. آیا شما هم در سطح شهر شاهد قراردادن نیوجرسی بوده اید و آیا با آن موافقید؟

البته اگر به سامانه های ثبت شکایات مردمی سری بزنیم و یا از رسانه های منصف پرس و جو کنید شاید نیازی هم به نظر سنجی نباشد.

شهردار محترم کلان شهر کرمانشاه به سهم خودم از تلاش های بسیار شما و همکاران محترمتان تشکر میکنم اما باور کنید حال شهرمان حداقل در این دو مصداق که پرداخته شد خوب نیست. بپذیریم که در ماه های اخیر، شاهد کاهش کیفیت نظافت شهر در مناطق مختلف بوده ایم. بپذیریم که انباشت زباله در خیابان ها، پر شدن سطل های زباله و عدم جمع آوری به موقع زباله ها باعث ایجاد منظره ناخوشایند و بوی نامطبوع در مناطق مختلف شده است. (البته سرمای هوا فعلا مانع بوی نامطبوع شده است). بر اساس مشاهدات میدانی، این وضعیت در مقایسه با سال گذشته به مراتب بدتر نیز شده است.

تعداد سطل های زباله به میزان کافی نیست و نیروهای خدماتی زحمتکش هم به اندازه کافی حضور ندارند. آقای شهردار به نظر می رسد که سیستم مدیریت زباله شهر کرمانشاه نیاز به بازنگری جدی دارد.

شهردار محترم کلان شهر کرمانشاه بیش از این مزاحم اوقات شریف نخواهم شد و در پایان چند پیشنهاد مشفقانه مطرح می شود:

۱. دستور فرمایید بدون فوت وقت تمامی نیوجرسی ها را از مقابل مغازه ها و کسب و کار شهروندان و حتی مقابل بزرگترین برج فناوری کشور که نماد توسعه و پیشرفت و امید نخبگان  و شرکت های دانش بنیان این دیار است بردارند و بیش از این با روان و احساسات آنها بازی نشود.

۲. با مشورت نخبگان استان چاره ای برای  بهبود سیستم جمع آوری زباله بیاندیشید. (استفاده از سطل های زباله جدید، تفکیک زباله از مبدا و بازیافت و ...).

۳. افزایش تعداد نیروهای خدماتی و کاهش نیروهای غیر عملیاتی (رضایت شغلی نیروهای عملیاتی را در دستور کار قرار دهید، امیدوارم حالشان خوب باشد).

۴. پاسخگویی به رسانه ها را در دستور کار قرار دهید و صد البته آموزش و اطلاع رسانی پیرامون فرهنگ سازی.

۵. بهبود زیرساخت ها از جمله افزایش تعداد سطل های زباله و تعمیر فوری ماشین آلات خدمات شهری که کارگران زحمت کش را کلافه کرده است و توسعه سامانه بازیافت را در دستور کارتان قرار دهید و صد البته سر و سامان بخشیدن به تبدیل وضعیت این قشر زحمت کش.(داستان تبدیل وضعیت آنها بگمانم سوهان روحشان شده است اما همچنان امیدوار...)

البته اگر پیشنهاد های قابل انجام فوق به سامان رسید، بد نیست به استفاده از فناوری های نوین در مدیریت شهری نیز پرداخته شود، بگمانم شهرداران دیگر کلان شهرها آغاز کرده اند.
نامه ام تمام آقای شهردار.

مهدی سوری
 پنجم بهمن ماه ۱۴۰۳