خبرگزاری کردپرس _ اعلام قطع روزانه ۵ ساعته برق از ۱۷ تا ۲۲ در شهرک‌های صنعتی، آن هم در میانه زمستان که نه پیک مصرف تابستان را داریم و نه بحران خشکسالی را، نشان‌دهنده اوج سوءمدیریت در توزیع برق استان است. آیا مدیران شرکت توزیع نیروی برق استان و دسپاچینگ کشور نمی‌دانند که واحدهای صنعتی بر اساس برنامه‌ریزی تولید، تعهدات مالی، و قراردادهای داخلی و بین‌المللی فعالیت می‌کنند؟ آیا درک نمی‌کنند که توقف تولید در این ساعات نه‌تنها هزینه‌های هنگفتی روی دوش صنعتگران می‌گذارد، بلکه زنجیره تأمین کشور را نیز دچار اختلال می‌کند؟
یک سوال جدی که مدیران برق استان باید پاسخ دهند؛ آن است که تعهدات مالی واحدهای صنعتی چه می‌شود؟
کارفرما باید حقوق و بیمه پرسنل را بپردازد، حتی وقتی خط تولید خوابیده است. آیا شرکت برق مسئولیت این هزینه‌ها را می‌پذیرد؟
تعطیلی اجباری تولید، باعث کاهش درآمد واحدهای صنعتی می‌شود. اداره مالیات بر چه اساسی مالیات ارزش افزوده و مالیات عملکرد را مطالبه خواهد کرد؟ آیا قرار است با صنعتگران مانند بدهکاران بانکی برخورد شود؟
پرسش دوم اینکه؛ تجهیزات صنعتی و آسیب‌های ناشی از قطع و وصل برق چه می‌شود؟
آیا مدیران برق استان هزینه استهلاک زودرس ماشین‌آلاتی که با قطع و وصل ناگهانی برق دچار آسیب می‌شوند را پرداخت خواهند کرد؟
تکلیف خسارات ناشی از توقف ناگهانی دستگاه‌های تولیدی که بعضاً نیاز به ساعت‌ها راه‌اندازی مجدد دارند، چیست؟
و پرسش سوم اینکه چرا خاموشی‌ها به‌صورت هدفمند و مدیریت‌شده انجام نمی‌شود؟
چرا برق مناطق غیرصنعتی در این ساعات قطع نمی‌شود؟ مگر واحدهای صنعتی که با پرداخت هزینه‌های گزاف، برق صنعتی خریداری می‌کنند، نباید در اولویت تأمین انرژی باشند؟
چرا راه‌حل‌های جایگزین مثل تأمین برق از طریق دیزل ژنراتورهای دولتی، استفاده از نیروگاه‌های مقیاس کوچک و بهینه‌سازی مصرف در سایر بخش‌ها مدنظر قرار نمی‌گیرد؟
نقش ناتوانی مدیران در این بحران غیرقابل انکار است. این وضعیت نه‌تنها نتیجه کمبود برق نیست، بلکه ناشی از سوءمدیریت و ناتوانی مدیرانی است که بدون درک عواقب تصمیمات خود، تنها به راه‌حل‌های مقطعی و غیرمسئولانه روی می‌آورند. در کشورهای پیشرفته، برنامه‌ریزی برق به گونه‌ای انجام می‌شود که صنعت به‌عنوان ستون فقرات اقتصاد کشور، کمترین آسیب را ببیند. اما در اینجا، گویا اولویت آخر مدیران استانی، حفظ تولید و اشتغال است.
و اما یک درخواست از مسئولین ارشد کشور. صنعتگران از مسئولین وزارت نیرو و استانداری انتظار دارند که این بی‌برنامگی را پایان دهند. قطع برق گسترده صنایع، آن هم بدون اطلاع‌رسانی و برنامه‌ریزی مناسب، چیزی جز ضربه به تولید، افزایش بیکاری و تعطیلی واحدهای صنعتی در پی نخواهد داشت. اگر مدیران استانی قادر به حل این بحران نیستند، حداقل شجاعت استعفا داشته باشند و جای خود را به مدیران کارآمد و متعهد بدهند.
اگر قرار است خاموشی باشد، ابتدا برق ساختمان‌های اداری که تصمیمات غیرکارشناسی می‌گیرند، قطع شود!
نظر شما