به گزارش کردپرس، ایالات متحده بیش از دو دهه تلاش کرده تا پیشمرگه کردهای عراق را به ایجاد واحد نظامی متحد تشویق کند تا آنها وابستگی سیاسی به دو حزب دموکرات کردستان و اتحادیه میهنی نداشته و تحت کنترل آنها نباشند.

ایجاد اتحاد میان دو نیروی پیشمرگ وابسته به این دو حزب منطقی به نظر می‌رسد زیرا ایجاد سیستم نظامی یکدست و غیروابسته، سیستم نظامی را بر فردمحوری در نیروهای نظامی ترجیح داده و خطر درگیری‌های داخلی را کاهش می دهد. احزاب کُرد عراقی در دهه ۱۹۹۰ با هم جنگیده‌اند و تا به حال نیز چندین بار در آستانه درگیری‌های جدی نظامی قرار گرفته اند.

اکنون، به نظر می رسد که وزارت خارجه و وزارت دفاع ایالات متحده آماده پذیرش سیستم قبلی نظامی در اقلیم کردستان می شوند که بر وابستگی نیروهای پیشمرگ به این دو حزب تاکید می کند.

شیخ جعفر شیخ مصطفی، معاون رئیس‌ اقلیم کردستان عراق، در تاریخ ۱۲ فوریه ۲۰۲۵، شکست روند اصلاحات در وزارت پیشمرگه در دهه گذشته را تأیید کرد. به نظر می‌رسد واشنگتن پس از سال‌ها فشار به کُردها برای اتحاد، دیگر امیدی به موفقیت این روند ندارد. به نظر می‌رسد وزارت خارجه و وزارت دفاع ایالات متحده آماده اند که نیروی پیشمرگ را به دو واحد جداگانه تحت رهبری دو حزب در اربیل و سلیمانیه تقسیم کنند. در ظاهر، این‌ها فقط دو واحد هستند اما در واقع، حفظ دو نیروی نظامی تحت فرمان حزب دموکرات کردستان و اتحادیه میهنی، حکومت طائفی را بر اساس منطقه جغرافیایی تقویت می‌کند، چرا که حزب بارزانی‌ها بر اربیل و حزب طالبانی‌ها بر سلیمانیه تسلط دارند. هر دو حزب خوب می دانند که بدون کنترل بر نیروهای پیشمرگ و دستگاه امنیتی، نه تنها سلطه خود را بر قدرت و منابع این منطقه از دست می دهند بلکه حتی در انتخابات نیز پیروز نخواهند شد. تاکنون، طبق قوانین عراق و اقلیم کردستان، حفظ یگان 80 وابسته به حزب دموکرات و یگان 70 وابسته به اتحادیه میهنی کردستان غیرقانونی بوده است. پیشنهاد جدید هم برای آوردن این واحدها «تحت فرمان وزارت پیشمرگ» تنها به شبه نظامیان حزبی مشروعیت می‌بخشد.

این مشکل تقسیم بندی و سهم بندی بخشی از مشکل بزرگتر از همین نوع در عراق است. ممکن است که کسانی که روی مسائل کردی کار می کنند، ایده جدید آمریکا برای حفظ دو نیروی حزبی در اقلیم کردستان را هوشمندانه بدانند اما این مسئله با درخواست آمریکا برای انحلال دیگر شبه نظامیان عراقی و مستثنی کردن یگان های وابسته به دو حزب حاکم بر اقلیم کردستان همخوانی ندارد.

دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا از دولت عراق خواسته است نیروهای خارج از کنترل وزارت دفاع این کشور را منحل کند اما آیا حفظ نیروهای حزبی کردی تحت کنترل دو حزب حاکم در اقلیم کردستان به این معنی است که این نیروها با سایر نیروهای عراقی متفاوت بوده و عملکرد بهتری دارند؟

کردهای عراقی شایسته حکومتی بر اساس اصول دموکراسی هستند اما اگر همچنان دو حزب سیاسی کردی بر نیروهای نظامی، پلیس و دستگاه امنیتی تسلط داشته باشند، برقراری دموکراسی در اقلیم کردستان توهمی بیش نخواهد بود.

ترامپ، جوئل ریبرن را به‌عنوان معاون وزیر امور خارجه برای امور خاورمیانه نامزد کرده است. اگر ریبرن اجازه دهد که طرح اصلاح پیشمرگه بر همین منوال پیش برود، دیگر تقریباً غیرممکن خواهد بود که در کردستان عراق حکومتی بهتر از حکومت های قبلی داشته باشیم. برعکس، ریبرن باید از نفوذ ایالات متحده استفاده کند تا اصلاحات واقعی را اجباری کند.

کمک‌های نظامی و مالی ایالات متحده نیز باید مشروط به ایجاد اصلاحات ساختاری باشد، نه فقط بر اساس طرح های روی کاغذ. اصلاحات باید در همه زمینه ها؛ از  تغییر در ساختار فرماندهی گرفته تا نحوه آموزش و استقرار نیرو انجام شود.

نباید کمک نظامی ایالات متحده به اقلیم کردستان به عنوان یک حق لایتغییر تلقی شود. او باید از اهرم قطع بودجه یگان های 70 و 80، تا زمان تبدیل این واحدها به یک نیروی پیشمرگه غیرحزبی و یکپارچه -که فقط به اقلیم کردستان خدمت کنند- استفاده کند. او باید درخواست کند که هیچ نیروی امنیتی یا پیشمرگه‌ای عضو  دو حزب حاکم نباشد و هیچ‌کدام از نیروهای پیشمرگه و امنیتی نیز نباید در روزهای ویژه رای‌گیری در انتخابات شرکت کنند، چرا که حامیان این دو حزب می توانند بر رای دادن نیروهای نظامی کنترل داشته باشند و بر این روند تاثیر بگذارند.

دولت آمریکا تنها از طریق فشار بر رهبران کرد، برای ایجاد اصلاحات ساختاری در نیروهای نظامی و امنیتی اقلیم کردستان می تواند موقعیت و منافع خود را در این منطقه حفظ کند.

منبع: میدل ایست فورم

نویسنده: کمال چومانی