به گزارش کردپرس، رسانه خبری دراو میدیا در گزارشی به تاثیر توقف کمکهای مالی آژانش USAID پرداخته است در زیر متن این گزارش آمده است:

براساس داده‌های سایت Foreign Assistance آمریکایی، حمایتها و کمکهای مالی که از سوی آژانسهای آمریکایی به سازمانها و نهادهای عراقی ارائه می‌شوند، تنها در سال ۲۰۲۴ مقدار آن ۱۸۰ میلیون و ۴۴۷ هزار و ۹۱۹ دلار بوده است که ۸۴ درصد از  این مبلغ حمایتی یعنی ۱۵۱ میلیون و ۴۷۶ هزار و ۸۸۳ دلار آن از سوی آژانس آمریکایی توسعه بین‌المللی USAID تامین شده است.

براساس داده‌ها این مبلغ حمایتی از سوی همه آژانسهای آمریکایی به سازمانهای و نهادهای ۱۷۲ کشور جهان ارائه شده تنها در سال ۲۰۲۴ این کمکها ۲۶ میلیارد و ۸۹۷ میلیون و ۲۶۷ هزار و ۵ دلار بوده در حالی که ۹۲ درصد آن یعنی ۲۴ میلیارد و ۶۷۴ میلیون و ۸۸۸ هزار و ۳۰ دلار آن از سوی USAID به ۱۴۲ کشور جهان اختصاص یافته است.

مقدمه

آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده (USAID) یک نهاد مستقل دولتی است که در سال ۱۹۶۱ با تصویب کنگره آمریکا تأسیس شد. این آژانس با بودجه‌ای در حدود ۴۰ میلیارد دلار، که معادل تقریباً ۶ درصد از کل هزینه‌های دولت آمریکا در حوزه همکاری‌های بشردوستانه و توسعه‌ای است، نقش مهمی در حمایت از کشورها و جوامع نیازمند ایفا می‌کند. بخش قابل‌توجهی از این بودجه به برنامه‌های بهداشتی اختصاص دارد و در بیش از ۱۲۰ کشور جهان صرف بهبود رفاه عمومی، ارتقای سلامت و توسعه پایدار می‌شود.

در سال ۲۰۲۵، دونالد ترامپ تصمیم به تعلیق پروژه‌های همکاری‌های خارجی گرفت و دستور داد طی ۹۰ روز بررسی‌های جامعی در این زمینه انجام شود. او تأکید کرد که کمک‌های بشردوستانه ایالات متحده باید تنها به کشورهایی اختصاص یابد که همسو با اهداف سیاسی این کشور باشند.

در اوایل فوریه، ایلان ماسک که از سوی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، مسئول ساماندهی اقتصاد کشور شده بود، تعطیلی آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا (USAID) را اعلام کرد. در پی این تصمیم، تمامی کارکنان این نهاد روز جمعه، ۳۱ دسامبر، به بیمه بیکاری معرفی شدند. ماسک در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی X نوشت:
"ما یک نهاد آمریکایی در زمینه توسعه بین‌المللی را تعطیل می‌کنیم. "
این اقدام واکنش شدید و خشم جناح دموکرات را برانگیخت و تجمعات اعتراضی را در مقابل ساختمان این آژانس در پی داشت.

در تاریخ ۶ فوریه ۲۰۲۵، مارکو روبیو، وزیر امور خارجه ایالات متحده، در جریان سفر خود به گواتمالا و در یک کنفرانس خبری اعلام کرد که آمریکا، پس از انجام بررسی‌های گسترده در زمینه کمک‌های بشردوستانه جهانی، همچنان به تأمین مالی این کمک‌ها ادامه خواهد داد. وی تأکید کرد که برای اطمینان از اثربخشی برنامه‌های کمکی، روند همکاری‌ها و کمک‌های بین‌المللی باید از بالا به پایین مورد ارزیابی دقیق قرار گیرد تا مشخص شود کدام برنامه‌ها برای اجرا مناسب‌تر هستند.

روبیو آژانس USAID را به بی‌توجهی نسبت به مطالبات دولت دونالد ترامپ در زمینه بازنگری بودجه کشور متهم کرد. وی با تأکید بر ماهیت دولتی این نهاد، خاطرنشان ساخت که USAID یک سازمان خیریه نیست و بودجه آن از منابع عمومی تأمین می‌شود، نه خصوصی. او افزود:"این پول، سرمایه مالیات‌دهندگان آمریکایی است و وظیفه ماست که آن را به‌طور عاقلانه و مسئولانه هزینه کنیم. "

کمکهای USAID به عراق

سازمان‌های داخلی عراق و اقلیم کردستان این روزها شرایطی پرتنش و نگران‌کننده را تجربه می‌کنند، به‌ویژه نهادهایی که از حمایت‌های آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا (USAID) بهره می‌برند. پس از اعلام تعلیق فعالیت‌های این آژانس از سوی ایلان ماسک، وزیر کارآمدی دولت ترامپ، ده‌ها پروژه در سراسر عراق با خطر توقف و تعطیلی روبه‌رو شده‌اند. این تصمیم می‌تواند تأثیری جدی بر روند توسعه، ثبات و حمایت‌های بشردوستانه در منطقه داشته باشد و آینده بسیاری از طرح‌های حیاتی را در هاله‌ای از ابهام فرو ببرد.

شایان ذکر است که در سال‌های اخیر، آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا (USAID) بخش عمده‌ای از فعالیت‌های خود را در عراق بر برنامه‌های اصلاحی متمرکز کرده بود. این برنامه‌ها شامل حمایت از بازگشت آوارگان، ارائه کمک‌های مالی برای کاهش فقر، بهبود دسترسی به آب سالم، توسعه نظام آموزشی، تقویت زیرساخت‌های اقتصادی و همچنین پشتیبانی از پروژه‌های کوچک و ابتکارات مؤثر بوده است. این اقدامات در همکاری با سازمان‌های داخلی عراق انجام می‌شد و نقشی کلیدی در بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی کشور ایفا می‌کرد.

اکنون، با تعلیق فعالیت‌های این آژانس، آینده ده‌ها سازمان داخلی که وابسته به حمایت‌های مالی آن بودند، در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است. این نگرانی به‌ویژه در مورد نهادهایی که در زمینه دفاع از آزادی‌های عمومی و ارتقای حقوق بشر فعال هستند، پررنگ‌تر است.

در همین راستا، یکی از کارکنان یونیسف که نخواست نامش فاش شود، در گفت‌وگو با «العام الجدید» اظهار داشت که تیم‌های کاری آن‌ها در چندین استان با وضعیتی نامشخص مواجه‌اند. او تأکید کرد که تاکنون هیچ دستورالعمل رسمی در مورد آینده این برنامه‌ها صادر نشده و هیچ اطلاعاتی درباره گزینه‌های جایگزین در دسترس نیست. این شرایط، نگرانی‌های جدی‌ای را در مورد سرنوشت ذی‌نفعان این پروژه‌ها، به‌ویژه سازمان‌ها و گروه‌هایی که به این کمک‌ها وابسته بودند، ایجاد کرده است.

در اواخر سال گذشته، آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا (USAID) با همکاری یونیسف و تحت هدایت دولت عراق، از سرمایه‌گذاری بی‌سابقه‌ای به ارزش ۲۰ میلیون دلار برای بهبود خدمات آب و فاضلاب در این کشور خبر داد. قرار بود در پنج استان، از جمله میسان، دیوانیه، نینوا، بغداد و اربیل، پروژه‌های ویژه‌ای اجرا شود که هدف آن‌ها تقویت زیرساخت‌های آب و فاضلاب و ارتقای کیفیت خدمات بود. این برنامه می‌توانست زندگی حدود ۲.۵ میلیون نفر را تحت تأثیر قرار دهد و گامی مهم در مسیر توسعه پایدار عراق به‌شمار می‌رفت.

اکنون، با تصمیم به تعلیق این برنامه‌ها، نگرانی‌های بسیاری در محافل بین‌المللی و منطقه‌ای شکل گرفته است. برخی ناظران بر این باورند که این اقدام نه‌تنها روند اجرای ده‌ها پروژه خدماتی، بهداشتی و مشاوره‌ای را در سراسر جهان متوقف خواهد کرد، بلکه در عمل، بازوی خیرخواهانه وزارت امور خارجه آمریکا را نیز تضعیف می‌کند.

پیامدهای این تصمیم می‌تواند فراتر از عراق باشد و بر بسیاری از کشورهایی که در بخش‌های کلیدی به کمک‌های مالی این آژانس متکی هستند، تأثیر بگذارد. در نگاهی وسیع‌تر، چنین تغییراتی ممکن است به بازترسیم نقشه نفوذ بین‌المللی منجر شود و معادلات ژئوپلیتیکی جدیدی را در عرصه جهانی رقم بزند.

هفته گذشته، جونی ارنست، سناتور جمهوری‌خواه ایالت آیووا، در شبکه اجتماعی X فهرستی از پروژه‌های تأمین مالی‌شده توسط آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا (USAID) را منتشر کرد. او در این فهرست به یکی از این پروژه‌ها اشاره کرد و اظهار داشت که این آژانس در دوران ریاست‌جمهوری جو بایدن، مبلغ ۲۰ میلیون دلار را برای سرمایه‌گذاری در یک برنامه و پروژه مرتبط با کودکان در عراق هزینه کرده است.

بر اساس این گزارش، بودجه مذکور به‌صورت بلاعوض به یک سازمان غیردولتی اختصاص یافته که با استفاده از آن، مجموعه‌ای ویژه برای کودکان عراق با عنوان «أهلًا سمسم عراق» تولید شده است. این مجموعه با هدف آموزش خودمدیریتی، احترام متقابل و پذیرش یکدیگر میان گروه‌های مختلف قومی، طایفه‌ای و مذهبی طراحی شده است.

با این حال، جونی ارنست اجرای این پروژه را اتلاف بودجه عمومی دانسته و نسبت به هزینه‌کرد منابع مالی آمریکا در چنین برنامه‌هایی انتقاد کرده است.