به گزارش کردپرس، نشریه فریدم نیوز در گزارشی پیرامون وضعیت کردهای سوریه با تغییر حکومت در دمشق نوشت: نیروهای تحت حمایت ترکیه در شمال شرق سوریه، روز شنبه ۱۵ فوریه، عگید روژ روزنامه‌نگار را به قتل رساندند. این اتفاق دقیقاً یک سال پس از حمله پهپادی رخ داد که در آن دو خبرنگار دیگر در منطقه تحت کنترل کردهای سوریه کشته شدند. این تاریخ همچنین مصادف با بیست و ششمین سالگرد زندانی شدن عبدالله اوجالان، رهبر کردهای ترکیه بود که به همین مناسبت، اعتصاب عمومی نیز در منطقه برگزار شد.

در مطلب این نشریه  با اشاره به تحولات پس از سقوط حکومت در سوریه آمده است: «جنگ سوریه با سرنگونی حکومت بشار اسد در دو ماه پیش، وارد مرحله‌ای جدید شد و همچنان چشم‌اندازی روشن برای حل‌وفصل آن وجود ندارد. گروه تحریر الشام که پیش‌تر یک گروه جهادی بود، اکنون دمشق و بخش اعظم دستگاه حکومتی را در اختیار دارد. در این میان، اقلیت‌های مختلف در سوریه به‌آرامی تحت حاکمیت رژیم جدید قرار می‌گیرند و حمایت بین‌المللی برای ایجاد ثبات در حکومت تازه شکل‌گرفته ادامه دارد. در شمال سوریه، نبرد میان نیروهای تحت حمایت ترکیه، یعنی ارتش ملی سوریه که از پشتیبانی توپخانه‌ای، هوایی و پهپادی آنکارا برخوردار بوده و نیروهای دموکراتیک سوریه که یک نیروی چندقومیتی با اکثریت کرد بوده و حمایت ناتو را دارد، در جرین است اما اممکن است این جنگ مدتی طولانی ادامه پیدا نکند.

اعتصاب عمومی در شمال شرق سوریه

در هفته‌های اخیر، ترکیه و ارتش ملی سوریه تلاش کرده‌اند که مناطق کلیدی تحت کنترل کردهای سوریه را از منابع آبی محروم کنند. حمله به تأسیسات آب شیوخ فوقانی در تاریخ ۲ فوریه، جان ۲۰۰ هزار نفر را به خطر انداخته است. هدف از این حمله، فلج کردن آبرسانی به شهر کوبانی بود؛ شهری که در سال ۲۰۱۵ به نماد مقاومت کردها علیه داعش تبدیل شد و مدلی از حکمرانی بر اساس کنفدرالیسم، برابری جنسیتی و چندفرهنگ‌گرایی را پایه‌گذاری کرد.

هزاران غیرنظامی کرد برای دفاع از سد تشرین در برابر حملات هوایی ترکیه گرد هم آمده‌اند و با برگزاری اعتراضات شبانه روزی، جنایات جنگی ارتش ملی سوریه و ترکیه را محکوم کرده‌اند. در این حملات، چندین نفر در حملات پهپادی جان خود را از دست داده‌اند. هدف از حملات به سد تشرین، جاری کردن سیل در مناطق کردنشین از جمله فرات و وادار کردن ساکنان به ترک خانه‌هایشان با هدف پاک‌سازی قومی است.

با توجه به اینکه ایالات متحده و ترکیه هر دو عضو ناتو هستند، وقوع یک جنگ نیابتی گسترده بعید به نظر می‌رسد. در عوض، منطقه ممکن است شاهد نوعی تقسیم طولانی‌مدت میان این دو جناح باشد و رژیم جدید سوریه نیز تلاش خواهد کرد بین منافع ترکیه، عربستان و غرب تعادل برقرار کند. در بدترین و محتمل‌ترین سناریو، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، حمایت از نیروهای دموکراتیک سوریه را قطع خواهد کرد. در این صورت، مردم مناطق تحت کنترل کردهای سوریه یا مجبور به پذیرش ادغام در دولت جدید سوریه تحت حاکمیت یک نیروی اسلام‌گرا خواهند شد یا با بمباران‌های ارتش ترکیه نابود خواهند شد. به هر شکل، فشار بر نیروهای کرد برای کنار گذاشتن آرمان‌های انقلابی‌شان افزایش خواهد یافت.

مذاکرات میان دمشق و نیروهای دموکراتیک سوریه همچنان ادامه دارد، اما هیچ توافقی در افق دیده نمی‌شود.

فشار بر کردهای سوریه همزمان با طرح صلح آنکارا با پ.ک.ک و اوجالان

همزمان با این تحولات، تلاش‌های دیپلماتیک برای پایان دادن به چندین دهه درگیری میان ترکیه و پ.ک.ک در جریان است. پیشنهاد آزادی عبدالله اوجالان، بنیان‌گذار پ.ک.ک، و یک طرح توسعه ۱۴ میلیارد دلاری برای توسعه مناطق کردنشین در ترکیه به‌طور گسترده تبلیغ شده است اما مشروط بر اینکه پ.ک.ک در داخل مرزهای ترکیه خلع سلاح شود. با این حال، مسائل مربوط به بی‌اعتمادی کردها به آنکارا همچنان پابرجاست، به‌ویژه در شرایطی که ترکیه به حملات نظامی علیه مواضع کردها در عراق ادامه می‌دهد و دستگیری‌های گسترده فعالان کرد در داخل ترکیه نیز همچنان ادامه دارد.

عبدالله اوجالان در طول ۲۶ سال حبس انفرادی خود، دچار تحول عمیق ایدئولوژیک شده است. او از یک رهبر مارکسیست-لنینیست مسلح به حامی گفت‌وگو و دموکراسی مردمی در مبارزه برای تعیین سرنوشت کردها تبدیل شده است. مطالعه آثار مورای بوکچین او را به سمت نظریه‌ای سوق داد که بر حکومت مشارکتی، برابری جنسیتی و تامین حقوق اقلیت‌ها تأکید دارد.»

منبع: نشریه فریدم نیوز