در خانواده‌ای اهل شعر، ادبیات و عرفان پرورش یافت و از همان کودکی، بدون آموزش‌های آکادمیک، به نقاشی و مجسمه‌سازی پرداخت.
در سال ۱۳۵۶، عشق به هنر او را به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران کشاند، جایی که تحت نظر استاد هانیبال الخاص، مهارت‌هایش را صیقل داد.
پس از فارغ‌التحصیلی، به زادگاهش بازگشت و زندگی و احوالات مردم کردستان را در آثارش به تصویر کشید.
ضیاءالدینی نمایشگاه‌های متعددی در داخل و خارج از کشور برگزار کرده و آثارش در سه حوزه طراحی، نقاشی و مجسمه‌سازی تقسیم می‌شوند.
از مهمترین اثار او می توان به
پیکرۀ «آزادی» در میدان آزادی سنندج
پیکرۀ «دو کودک» در پارک آبیدر سنندج
پیکرۀ «هه‌ژار» شاعر کُرد در میدان هه‌ژار مهاباد
پیکرۀ «هیمن» شاعر کُرد در میدان هیمن مهاباد
پیکرۀ «میر عماد قزوینی» در میدان میر عماد قزوین
پیکرۀ «لذت رهایی» در میدان پارک کودک اصفهان
پیکرۀ «مستوره اردلان» شاعر و تاریخ‌نگار کُرد در خانقاه، سنندج
پیکرۀ مقاومت مردم کردستان، بزرگ ترین مجسمۀ ایران با ارتفاع ۲۲ متر، پارک آبیدر سنندج.
نقش‌برجسته «زیویه» با وسعت ۱۰۰ متر مربع در میدان و ورودی پارک آبیدر سنندج
پیکرۀ انفال در اربیل، کردستان عراق و چندین آثار دیگر می توان اشاره کرد.
هادی ضیاءالدینی از یکسو در کارهای واقع‌گرای خود ابعاد مختلف زندگی و تاریخ و آداب و رسوم مردم کردستان را به تصویر می‌کشد و از سوی دیگر در کارهای انتزاعی‌ترش به موقعیت انسان جهانی و تلاش او برای رهایی از بند می‌پردازد. درونمایه‌ی همیشگی کارهای او نمایش رنج‌ها و تلاش‌های مردم کرد برای گذران و پیشبرد یک زندگی سرشار و انسانی است. حالات درونی و عواطف پرشوری که او در چهره‌ی این زنان و مردان و کودکان برجسته می‌کند اغلب در متن زیبایی‌های طبیعت سرزمین مادری او قرار دارد.
او در طراحی با مداد و ذغال نیز مهارت بالایی دارد و بخشی از کارهای اخیرش را با خراش روی سطوح قیراندود تحت عنوان «بداهه‌ها» ارائه کرده است.
در سال ۱۳۹۲، ضیاءالدینی موفق به دریافت نشان درجه یک هنری شد که نشان‌دهنده تأثیرگذاری و اهمیت آثار او در هنر معاصر ایران است.
این هنرمند توانای کُرد از همان ابتدا تحت تأثیر نقاشانی همچون فرانسیسکو گُیا، میخاییل وروبل و آرکادی پلاستف بوده است و این تأثیرپذیری در آثار او به‌وضوح دیده می‌شود.
آثار و زندگی هنری او در مستندها و گزارش‌های مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است.
ضیاءالدینی با خلق آثاری ماندگار، نه‌تنها به غنای فرهنگی و هنری کردستان افزوده، بلکه پلی میان نسل‌ها و فرهنگ‌ها ایجاد کرده است.
او همچنان به خلق آثار هنری مشغول است و با هر ضربه بر پیکره‌هایش، داستانی نو از فرهنگ و تاریخ کردستان روایت می‌کند.
ضیاءالدینی با ساختن مجسمه‌های عظیم و گاه چند فیگوره از وقایع روزمره و تاریخی مردم کرد و مشاهیر فرهنگی و هنری ایران مهارت و جسارت خود را در این فن زیبا که آن را درطول تلاش و تجربه شخصی فراگرفته اثبات می‌کند. قدرت تخیل و احساسی که در این آثار نهفته است، بیننده‌ی بی‌خبر را نه فقط به واقعیت داشتن چنین سفری متقاعد می‌کند، بلکه او را به نوعی همدلی و همراهی با این مردمان جنگ‌زده و ستمدیده و سخت‌کوش وامی‌دارد.
کارگردان خبری: میلاد مرادی
نظر شما