به گزارش کردپرس به نقل از خبرگزاری فرانسه مقامات انتقالی سوریه با چالش‌های بزرگی در حفظ امنیت کشوری که از نظر قومیتی و مذهبی متنوع است، مواجه هستند. در سراسر این کشور، مشکلات امنیتی برای نیروهایی که هنوز هم عمدتاً از شورشیان اسلام‌گرا تشکیل شده‌اند، سر برآورده است.
درگیری‌های شدیدی در سواحل تحت کنترل علویان جریان دارد، مذاکرات با کردها در شمال شرق ادامه دارد و تنش‌ها در جنوب، به‌دلیل دخالت اسرائیل و مسائل مربوط به دروزی‌ها، در حال افزایش است. این چالش‌ها، فشار زیادی را بر دولت تازه‌تأسیس وارد کرده است.
خشونت‌های شدید در ساحل مدیترانه
شدیدترین درگیری‌ها از زمان سرنگونی حکومت بشار اسد در ماه دسامبر، این هفته در سواحل مدیترانه سوریه رخ داد. این درگیری‌ها میان مقامات جدید و نیروهای وفادار به دولت سابق اتفاق افتاد.
به گفته‌ی دیده‌بان حقوق بشر سوریه، بیش از ۵۰۰ نفر، از جمله ۳۱۱ غیرنظامی علوی، کشته شده‌اند. این منطقه، پایگاه اصلی اقلیت علوی است که بشار اسد و خانواده‌اش نیز به آن تعلق دارند.
علویان حدود ۹ درصد از جمعیت سوریه را تشکیل می‌دهند اما در دوره‌ی پنجاه‌ساله‌ی حکومت خاندان اسد، حضور گسترده‌ای در نهادهای نظامی و امنیتی داشتند. در حال حاضر، این منطقه در هراس از انتقام‌گیری قرار دارد.
آرون لاند، تحلیلگر اندیشکده Century International، این خشونت‌ها را «تحولی نگران‌کننده»توصیف کرده است. او می‌گوید که دولت جدید، به رهبری احمد الشرع، ابزار، انگیزه و پایگاه محلی کافی برای تعامل با علویان ناراضی را ندارد.
او اضافه کرد:«تنها چیزی که آن‌ها دارند، قدرت سرکوبگرانه است و بسیاری از این نیروها، جهادگرایان افراطی هستند که علویان را دشمنان خدا می‌دانند.»
وقتی نیروهای ضدحکومتی حمله‌ای را آغاز می‌کنند، این گروه‌ها وارد روستاهای علوی می‌شوند اما این روستاها پر از غیرنظامیان آسیب‌پذیر هستند.
تنش‌های مداوم با کردها
بخش بزرگی از شمال و شمال شرقی سوریه تحت کنترل اداره‌ی خودگردان کردی است که نیروهای مسلح آن همچنان سلاح‌های خود را حفظ کرده‌اند.
الشرع تأکید کرده که همه گروه‌ها باید سلاح‌های خود را تحویل داده و در ارتش جدید سوریه ادغام شوند. او خودگردانی کردها را نیز رد کرده است.
مذاکرات میان دولت و کردها تاکنون به توافقی نرسیده است و درگیری‌هایی میان گروه‌های طرفدار ترکیه و نیروهای کرد از ماه نوامبر آغاز شده است.
نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF)، که تحت حمایت آمریکا و عمدتاً متشکل از کردها هستند، نقش کلیدی در شکست داعش ایفا کردند و موفق شدند مناطق وسیعی، از جمله بسیاری از چاه‌های نفت سوریه، را تحت کنترل خود درآورند.
به گفته‌ی فابریس بالانش، تحلیلگر سیاسی:« تا زمانی که نیروهای آمریکایی در شمال شرق حضور دارند، SDF منحل نخواهد شد.»
او افزود:«کردها ممکن است به بازگشت نهادهای خدمت رسانی دولت مرکزی—مانند خدمات بهداشتی و آموزشی—رضایت دهند، اما اجازه ورود نیروهای نظامی گروه‌های اسلام‌گرایی مانند هیئت تحریر الشام را نخواهند داد.»
علاوه بر این، اعراب ساکن مناطق تحت اداره‌ی کردها، که حدود ۶۰ درصد از جمعیت این مناطق را تشکیل می‌دهند، از زمان به قدرت رسیدن الشرع، مخالفت‌های فزاینده‌ای با تسلط کردها بر منطقه نشان داده‌اند.
تنش‌های دروزی‌ها و دخالت اسرائیل
دروزی‌ها، که شاخه‌ای از اسلام شیعی را پیروی می‌کنند، حدود ۳ درصد از جمعیت سوریه را تشکیل می‌دهند و عمدتاً در استان سویدا در جنوب کشور ساکن هستند.
آن‌ها در طول جنگ داخلی سوریه، عمدتاً بی‌طرف ماندند و فقط برای دفاع از مناطق خود در برابر حملات، اسلحه به دست گرفتند. آن‌ها همچنین تا حد زیادی از خدمت در ارتش سوریه سر باز زدند.
دو گروه مسلح مهم دروزی اعلام کرده‌اند که مایل به پیوستن به ارتش ملی سوریه هستند، اما هنوز سلاح‌های خود را تحویل نداده‌اند.
در همین حال، اسرائیل تلاش کرده تا نفوذ خود را در این منطقه، به‌ویژه پس از درگیری‌هایی که در جرمانا، منطقه‌ای عمدتاً دروزی و مسیحی در اطراف دمشق، رخ داد، افزایش دهد.
وزیر دفاع اسرائیل، هشدار داده است که سوریه نباید به دروزی‌ها آسیب برساند. دروزی‌ها در لبنان، اسرائیل و بلندی‌های جولان اشغالی نیز ساکن هستند.
همچنین، نخست‌وزیر اسرائیل، خواستار غیرنظامی شدن کامل جنوب سوریه شده است. نیروهای اسرائیلی نیز چندین بار مواضع سوریه را بمباران کرده و وارد منطقه‌ی حائل تحت نظارت سازمان ملل در بلندی‌های جولان شده‌اند.
رهبران دروزی بلافاصله به این هشدار واکنش نشان دادند و وفاداری خود را به سوریه‌ی یکپارچه اعلام کردند. الشرع نیز به شدت به این اظهارات اسرائیلی‌ها حمله کرد و خواستار خروج آن‌ها از خاک سوریه شد.
چارلز لیستر، کارشناس سوریه در مؤسسه‌ی خاورمیانه، در شبکه‌ی اجتماعی X (توییتر سابق) نوشت که تاکنون، دخالت‌های اسرائیل باعث شده است که دروزی‌ها بیش از پیش به دمشق نزدیک شوند.
نظر شما