به گزارش کردپرس، مجله اویل پرایس با اشاره به حضور قدرتمند دو شرکت نفتی انگلیسی و فرانسوی در عراق و تاثیر آن بر افزایش نفوذ غرب در این کشور نوشت: شورای وزیران عراق هفته گذشته نسخه نهایی قرارداد شرکت نفتی بریتیش پترولیوم انگلیس به ارزش بیش از 25 میلیارد دلار با وزارت نفت عراق برای توسعه میادین نفتی کرکوک، از جمله بابا، آوانا، و مناطق همجوار بای حسن و چند میدان دیگر را تایید کرد. این دومین قرارداد بزرگ است که اخیراً توسط شرکت‌های غربی امضا شده. قرارداد دیگری با عراق توسط شرکت فرانسوی توتال انرژی به ارزش 27 میلیارد دلار امضا شده است. این قراردادها با توجه به کاهش تاثیرگذاری غرب در این کشور در سال‌های پس از برکناری صدام حسین از ریاست‌جمهوری در آوریل 2003، دستاورد قابل توجهی است.
با این حال، چین هنوز بیش از یک سوم از ذخایر نفت و گاز اثبات‌شده عراق و بیش از دو سوم از تولید فعلی آن را کنترل می‌کند. همچنین، روسیه اعلام کرده که عملیات نفت و گاز خود در منطقه خودگردان کردستان عراق را از سر خواهد گرفت. روسنفت روسیه از سال 2017 عملا کنترل بخش نفتی این منطقه را در دست گرفت. بنابراین، آیا غرب قادر خواهد بود تا روند رو به رشد حضور خود در بخش انرژی عراق را حفظ کند، یا چین و روسیه همچنان تسلط خود را در این منطقه حفظ خواهند کرد؟
یکی از عوامل مهم که در حال حاضر به نفع غرب است، گستردگی و عمق پروژه‌های اخیر آن است. این امر نقش BP و TotalEnergies را فراهم می‌کند که هیچ شرکتی از چین یا روسیه نمی‌تواند جایگزین آنها شود. در هر دو پروژه – به ویژه پروژه روسیه – تحریم‌های مستقیم و غیرمستقیم دسترسی به برخی از جدیدترین تجهیزات و فناوری‌های لازم برای تکمیل بهینه پروژه‌ها را کاهش داده است. علاوه بر این، هیچ یک از شرکت‌های این کشورها توانایی‌های تجربی و مهارت‌های گسترده‌ای را که برای موفقیت در جنبه‌های پیچیده کار نیاز است، ندارند. یک نمونه اخیر از این، تفاوت موجود در توانایی‌های شرکت‌های بزرگ نفت و گاز غربی و شرکت‌های چینی و روسی، شکست شرکت CNPC چین در تصاحب پروژه حیاتی «طرح تأمین آب دریا در مقابل ExxonMobil آمریکا است. این پروژه شامل برداشت و تصفیه آب دریا از خلیج فارس و انتقال آن از طریق خطوط لوله به تأسیسات تولید نفت است تا فشار مخازن نفتی حفظ شده و طول عمر و تولید نفت در میادین بهینه شود. برای رسیدن به حفظ سطوح بالاتر تولید نفت عراق، این پروژه نیاز به تزریق آب معادل حدود 2٪ از مجموع جریان آب رودخانه‌های دجله و فرات یا 6٪ از جریان‌های مشترک آنها در فصل کم‌آب دارد. این شرکت چینی به وزارت نفت عراق اطمینان داده بود که خروج شرکت آمریکایی تاثیری بر زمان‌بندی اجرای پروژه نخواهد داشت. با این حال، همانطور که یک منبع ارشد نزدیک به وزارت نفت عراق در مصاحبه با اویل پاریس فاش کرد، ماه‌ها بعد هیچ پیشرفتی در این پروژه به دست نیامد.
جالب است که این شکست، در نهایت وزارت نفت عراق را متقاعد کرد که اگر می‌خواهد پروژه‌های حیاتی آن تکمیل شود، چاره‌ای جز مراجعه به شرکت‌های غربی ندارد.
علاوه بر این، با توجه به مقیاس و دامنه پروژه، TotalEnergies احتمالاً حضور فعالی در جنوب عراق خواهد داشت. در واقع، همانطور که در گزارش محرمانه «استراتژی انرژی ملی یکپارچه» عراق یا (INES) در سال 2012 آمده، این پروژه برای اهداف بلندمدت نفتی عراق حیاتی است. این گزارش دقیقا نشان می‌دهد که عراق چگونه می‌تواند تولید نفت خود را از حدود 3 میلیون بشکه در روز در آن زمان به 13 میلیون بشکه در روز در سناریوی «تولید حداکثر» تا سال 2017 افزایش دهد.
عناصر دیگر پروژه شرکت فرانسوی، به‌ویژه پروژه « رشد یکپارچه گاز » که به هدف خودکفایی عراق در گاز اشاره دارد،نیز برای آینده بلندمدت عراق حیاتی است.
برآوردهای رسمی نشان می‌دهد که عراق دارای ذخایر گاز طبیعی معادل 3.5 تریلیون مترمکعب است که حدود 1.5٪ از ذخایر گاز جهان را تشکیل می‌دهد و در رتبه دوازدهم جهان قرار دارد. با این حال، آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) تخمین می‌زند که منابع قابل استحصال نهایی 8.0 تریلیون مترمکعب باشد.
قرارداد جدید بریتیش پترولیوم انگلیس در منطقه کرکوک عراق نیز از جنبه‌های مختلف به اندازه قرارداد TotalEnergies اهمیت دارد. از نظر عملی 5 بلوک نفتی که قرار است توسط BP توسعه یابد حدود 20 میلیارد بشکه ذخایر نفتی دارند و عراق پایین‌ترین هزینه‌های استخراج نفت در جهان را دارد – 1 تا 2 دلار به ازای هر بشکه – که مشابه ایران و عربستان سعودی است. تولید از این میادین به همراه پروژه CSSP شرکت TotalEnergies باید تولید نفت عراق را به نزدیکی پتانسیلی که در مطالعه INES سال 2012 نشان داده شده، نزدیک‌تر کند. به طور کلی، کار دو شرکت و حضور فزاینده غرب در شمال و جنوب عراق ممکن است به کاهش تنش‌ها بین دولت فدرال عراق (FGI) مستقر در بغداد و دولت منطقه اقلیم کردستان کمک کند.
منبع: مجله اویل پرایس
نظر شما