کرد پرس- شهری که نزدیک به سه سال است بدون شهردار اداره می‌شود و این بی‌سر و سامانی، حالا به شکلی آشکار در گوشه‌گوشه‌ی آن دیده می‌شود؛ از کوچه‌های بدون رسیدگی تا فاجعه‌ای که در حاشیه شهر، در لباس زباله بر چهره طبیعت نشسته است.
شهری بدون شهردار؛ مدیریتی که نیست، نظارتی که دیده نمی‌شود
زرینه، از توابع شهرستان دیواندره، در استان کردستان، مدتی طولانی‌ست که از نعمت ابتدایی‌ترین ساختار شهری، یعنی شهردار محروم است. در نبود یک مدیر اجرایی مشخص، بسیاری از مسائل و بحران‌های زیرساختی شهر رها شده‌اند و هر روز بر شدت آن‌ها افزوده می‌شود. اما آنچه بیش از سایر مشکلات زخم خود را بر تن شهر نمایان کرده، سایت پسماند شهری است؛ مکانی که باید نقطه پایان زباله‌ها باشد، اما حالا خود، آغازگر بحرانی زیست‌محیطی شده است.
زباله‌هایی که رها شده‌اند، مردمی که تنها مانده‌اند
در چند قدمی خانه‌ها و مزارع مردم، سایتی برای دفن زباله شهری وجود دارد که نه از نظر مکانیابی اصولی است، نه از نظر فنی و زیست‌محیطی دارای هیچ استانداردی. زباله‌ها در فضای باز انباشته می‌شوند، بدون هیچ‌گونه مدیریت و پوشش مناسب. کیسه‌های پلاستیکی با هر بادی در فضا رها شده و روی زمین‌های کشاورزی فرود می‌آیند.
بنا به گزارش‌های مردمی، هیچ اقدام سازمان‌یافته‌ای برای جمع‌آوری زباله‌های پراکنده، کنترل شیرابه، یا دفن اصولی پسماند صورت نگرفته است. این وضعیت نه تنها زیبایی طبیعی منطقه را مخدوش کرده، بلکه منابع آب و خاک را نیز در معرض آلودگی قرار داده است.
یکی از اهالی در گفتگو با ما می‌گوید: "ما فقط زباله نمی‌بینیم؛ ما بی‌توجهی، بی‌مدیریتی و بی‌پاسخ‌گویی می‌بینیم. این شهر انگار فراموش شده است."
شورای شهر؛ در سایه‌ی سکوت
نقش شورای شهر در شرایط فعلی بیش از همیشه زیر سوال رفته است. این نهاد که باید در فقدان شهردار، نقش هدایت و نظارت را پررنگ‌تر ایفا کند، در سکوتی پرسش‌برانگیز فرو رفته است. تا امروز هیچ برنامه‌ی مشخص، بودجه‌ریزی عملی یا اطلاع‌رسانی شفافی در مورد حل مشکل زباله ارائه نشده است. اعضای شورا نه تنها به افکار عمومی پاسخ نمی‌دهند، بلکه به نظر می‌رسد بحران موجود را به فراموشی سپرده‌اند.
سازمان محیط زیست؛ چرا واکنشی نشان نمی‌دهد؟
نکته‌ی نگران‌کننده‌تر، سکوت سازمان حفاظت محیط زیست در برابر این فاجعه‌ی در حال گسترش است. با وجود اطلاع‌رسانی‌های مردمی، تصاویر منتشرشده از وضعیت سایت دفن زباله و هشدارهای فعالان زیست‌محیطی محلی، هیچ بازدید کارشناسی رسمی، هشدار قانونی یا اقدام اصلاحی از سوی اداره محیط زیست استان مشاهده نشده است.
سوالی که امروز ذهن مردم زرینه را به خود مشغول کرده این است که:
"آیا سازمان محیط زیست فقط برای بحران‌های بزرگ‌تر تشکیل شده و مشکلات شهرهای کوچک باید نادیده گرفته شوند؟"
فاجعه‌ی خاموشی که می‌تواند طوفانی شود
بی‌توجهی به چنین معضلی، تنها یک بحران محلی نیست. این فاجعه، با توجه به شرایط اقلیمی و منابع طبیعی منطقه، می‌تواند به تهدیدی فراگیر در سطح شهرستان یا حتی استان تبدیل شود. پراکندگی زباله، آلودگی منابع آبی، کاهش کیفیت خاک و در نهایت تهدید سلامت شهروندان، تبعاتی‌ست که در صورت تداوم بی‌عملی مسئولان، غیرقابل بازگشت خواهد بود.
مردم زرینه چه می‌خواهند؟
مطالبات مردم ساده است:
- انتصاب فوری شهردار برای پایان دادن به بی‌نظمی شهری؛
- ساماندهی کامل سایت دفن زباله مطابق با استانداردهای زیست‌محیطی؛
- پاسخ‌گویی و شفافیت شورای شهر در مورد اقدامات انجام‌شده؛
- ورود رسمی و نظارتی سازمان محیط زیست و الزام نهادهای محلی به رعایت اصول دفن پسماند؛
- احترام به حقوق شهروندی و به رسمیت شناختن حق مردم به داشتن محیطی سالم.
-
صدا را بشنوید، پیش از آنکه فاجعه فریاد بزند
زرینه، شهری کوچک با قلبی بزرگ، اکنون چشم‌انتظار واکنش و مسئولیت‌پذیری نهادهایی‌ست که بود و نبودشان، تفاوتی در زندگی روزمره مردم ایجاد نکرده است.
آیا وقت آن نرسیده که به‌جای گزارش‌نویسی‌های اداری و وعده‌های تکراری، شاهد اقدام عملی باشیم؟
اگر امروز کسی کاری نکند، فردا شاید برای خیلی چیزها دیر شده باشد؛ برای آب، برای خاک، برای اعتماد مردم.
نظر شما