به گزارش کرد پرس، طبق گزارش معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، طی سال گذشته ۴۰۰ نفر در اثر حوادث رانندگی در استان جان خود را از دست دادند و ۶ هزار و ۸۵۷ نفر نیز دچار مصدومیت شدند.
کارشناس مسئول کاهش خطر بلایا و حوادث دانشگاه علوم پزشکی کردستان، مهم ترین علل بروز این حوادث را شامل عدم توجه به جلو، استفاده از تلفن همراه حین رانندگی، سرعت غیرمجاز و ناتوانی در کنترل وسیله نقلیه می داند.
آمنه حسینی تأکید کرد: حوادث رانندگی در کردستان، نخستین عامل مرگ و میر در گروه سنی پنج تا ۲۵ سال است. همچنین بر اساس داده های موجود، بیشترین میزان تصادفات مرگبار بین ساعات ۱۶ تا ۲۰ عصر اتفاق می افتد.
وی راهکارهای پیشگیری از این وضعیت را در آموزش و آگاهی بخشی به رانندگان، بهره گیری از فناوری های هشداردهنده و ترویج فرهنگ رانندگی ایمن عنوان کرد.
در کنار رفتارهای پرخطر رانندگان، وضعیت نامناسب جاده های کردستان نیز نقش پررنگی در میزان بالای تلفات دارد و به گفته معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار کردستان به استناد گزارش های سازمان راهداری کشور، بیش از ۸ هزار کیلومتر از راه های استان غیراستاندارد است و ضریب ریسک جاده های استان در سطح بالایی قرار دارد.
کیومرث حبیبی با انتقاد از نبود آزادراه در کردستان، می گوید با وجود احداث ۴۷۵ کیلومتر جاده روستایی در سه سال اخیر، هنوز ۲۷ درصد روستاهای بالای ۲۰ خانوار دسترسی مناسب به جاده ندارند، که این موضوع نسبت به میانگین کشوری ۸ درصد عقب تر است.
او با تاکید بر اهمیت زیرساخت های ارتباطی در توسعه استان، اعتقاد دارد که بدون جاده های ایمن و مناسب، نمی توان به توسعه اقتصادی، گردشگری و رفاه اجتماعی امیدوار بود.
بررسی آمارها و اظهارات مسئولان نشان می دهد که کردستان از چند جهت با بحران جاده ای روبه رو است: زیرساخت های ناکافی و فرسوده، فرهنگ رانندگی نامناسب، مدیریت ناکارآمد یا منابع محدود و تغییر در روند تلفات از مهمترین این عوامل هستند.
با وجود پیشرفت ها در ساخت جاده های روستایی، هنوز بخش عمده ای از راه های اصلی استان غیراستاندارد بوده و فاقد ویژگی های ایمنی همچون خط کشی، علائم هشداردهنده و مسیرهای اضطراری هستند و نبود آزادراه و اتوبان های ایمن یکی از اصلی ترین کاستی ها در توسعه زیرساختی استان به شمار می آید.
استفاده نادرست از تلفن همراه، رعایت نکردن سرعت مجاز و عدم کنترل وسیله نقلیه نشانه های ضعف فرهنگ ترافیکی در استان است. این معضل به ویژه در سنین پایین (۵ تا ۲۵ سال) دیده می شود و نیازمند مداخلات آموزشی هدفمند و گسترده است.
گرچه اقدامات موثری از جمله هوشمندسازی جاده ها و اجرای طرح های عمرانی در سال های اخیر صورت گرفته است، اما منابع مالی محدود، گستردگی جغرافیایی استان و سختی های طبیعی همچون کوهستانی بودن مناطق، روند توسعه را کند کرده است.
کردستان توانسته با اجرای برنامه های ایمنی، در سال های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ از رتبه ۲۶-۲۷ به رتبه چهارم کشور در کاهش تلفات جاده ای برسد و این نشان دهنده تأثیرگذاری نسبی اقدامات اصلاحی است، اما هنوز فاصله زیادی با استانداردهای مطلوب وجود دارد.
با توجه به شواهد، کاهش مرگ و میر در جاده های کردستان نیازمند یک برنامه جامع و چندبعدی است که می توان از این برنامه به سرمایه گذاری جدی در بهسازی و نوسازی راه ها، آموزش گسترده و هدفمند به رانندگان به ویژه گروه های سنی پرخطر، استفاده از فناوری های نوین در مدیریت ترافیک و همچنین تشدید نظارت بر رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی اشاره کرد.
در غیر این صورت، هرچند آمار رسمی کاهش یابد، اما خطر همواره در کمین خواهد بوده و فرصت توسعه پایدار از استان گرفته خواهد شد.
نظر شما