به گزارش کرد پرس، صبح دهم اردیبهشت، در حاشیه دریاچه زریوار، نخستین ایستگاه فم تور خبری خبرنگاران شکل گرفت. مجسمه و آبشار دیواری ماموستا نالی با پس زمینه ای از کوه و دریاچه، محل آغاز ماجراجویی ما بود. جایی که اجرای تئاتری خیابانی با موضوع ازدواج و طلاق، فضای فرهنگی متفاوتی را برای حاضران رقم زد.

کمی آن سوتر، سایت پرندگان زریوار ما را به سکوت و دقت دعوت می کرد. دوربین های محیط زیست مریوان منظره ای بی نظیر از پرندگان بومی و مهاجر را به نمایش می گذاشتند؛ آن هم در فضای آرام و دل انگیزی که نفس را تازه می کرد.

سپس، مسیرمان به سمت روستای دره تفی، شهر لک لک ها، ادامه یافت. پرواز هماهنگ لک لک ها بر فراز روستا و کنار دریاچه، همان قدر شاعرانه بود که بهانه ای برای سکوت و شگفتی.

ایستگاه بعدی دهستان کوماسی و مجسمه خالوی کوماسی، شاعر قرن نوزدهم بود. با خواندن زندگی نامه اش در کنار تندیسی که بر بلندای روستا ایستاده، شعر و تاریخ در هم آمیخته بود.

غروب روز اول، خبرنگاران مهمان روستای هلیزآباد شدند. روستایی پر از صدای دف، آواز، هلپرکی و لبخند. شب نشینی کنار مردمانی که مهمان نوازی را نه در کلام، که در رفتارشان معنا کرده بودند، شبی خاطره انگیز را رقم زد.

روز دوم فم تور، با بازدید از بازار مرزی مریوان آغاز شد. بازاری پرجنب وجوش که رنگ و بوی تجارت و فرهنگ محلی را در هم آمیخته بود. پس از آن، قایق سواری بر زریوار به سان قدم زدن در دل هویت مریوانی ها بود؛ زریواری که مردم این شهر آن را شناسنامه ی خود می دانند.

پایان این سفر دو روزه، بازدید از روستای مرزی مرانه بود؛ دشتی بکر و دست نخورده، که طبیعتش هنوز با سکوت و آرامش اصیل زیسته می شود.

مریوان تنها زریوار و بازار نیست. این شهر و روستاهایش پر از زیبایی هایی هستند که اگر شناسانده شوند، می توانند آینده ای روشن برای گردشگری استان رقم بزنند.