به گزارش کردپرس، روزنامه جچان نیوز ژاپن در گزارشی پیرامون وضعیت مهاجران بویژه کردهای ترکیه در این کشور نوشت: افزایش سریع جمعیت خارجی در برخی مناطق ژاپن، شهرداری‌ها را با چالش‌هایی جدی در زمینه همزیستی اجتماعی روبرو کرده است؛ از بروز رفتارهای ناهنجار گرفته تا افزایش هزینه‌های درمانی پرداخت‌نشده. این وضعیت فشار سنگینی بر دوش دولت‌های محلی گذاشته و ضرورت مداخله و برنامه‌ریزی جامع دولت مرکزی را بیش از پیش نمایان کرده است.

جامعه کردهای ژاپن و فشارهای فزاینده

در شهر کواگوچی از استان سایتاما، که میزبان جمعیت قابل توجهی از کردهاست، شهرداری با مشکلات متعددی مواجه است؛ از بار آموزشی بر دوش مدارس برای پذیرش کودکان کرد گرفته تا شکایات مربوط به فعالیت هایی که ناشی از تفاوت فرهنگی میان کردها و ژاپنی هاست.

جشن نوروز، جشن بهار کردها، در پایان ماه مارس با حضور حدود ۱۰۰۰ نفر از جمله کردها با لباس‌های سنتی رنگارنگ و همراهی شهروندان ژاپنی، در پارکی در سایتاما برگزار شد. اما در حاشیه این مراسم، درگیری میان مخالفان و موافقان جشن به وجود آمد و پلیس برای کنترل وضعیت وارد عمل شد.

حدود ۲ هزار کرد در نزدیکی محل برگزاری جشن ساکن هستند. از دهه ۱۹۹۰، هم‌زمان با تشدید ناآرامی‌ها در ترکیه، مهاجرت کردها به ژاپن آغاز شد. همبستگی قومی قوی باعث شد تا روند پیوستن خانواده و دوستان به مهاجران اولیه سرعت بگیرد و پس از زلزله سال ۲۰۲۳ ترکیه، این روند شدت یافت.

در ژوئن همان سال، شورای شهر کواگوچی با صدور بیانیه‌ای خواستار اقدامات شدیدتر در مقابله با جرایم شد و اعلام کرد که «موارد متعدد رانندگی خطرناک و خشونت جاده‌ای از سوی اتباع خارجی رخ داده که نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد». یکی از اعضای شورا بعداً اذعان کرد که این بیانیه با توجه خاص به جمعیت کردها تهیه شده بود.

ماه بعد، در پی وقوع یک درگیری موجب بی‌نظمی و حواشی گسترده‌ای شد و فضای منفی در شبکه‌های اجتماعی را دامن زد. برخی نظرات کاربران از جمله «باعث دردسر هستند» یا «ترسناک‌اند» بازتاب یافت.

این مسئله حتی به مجلس ژاپن نیز کشیده شد و یکی از نمایندگان منطقه در جلسه کمیته بودجه مجلس نمایندگان، گفت: «رفتارهای گروهی، حوادث و رویدادهایی که با کردها مرتبط بوده و مزاحمت ایجاد کرده‌اند، به طور مکرر در حال وقوع است.»

گام‌هایی برای همزیستی مسالمت‌آمیز

در واکنش به این شرایط، انجمن فرهنگی کردهای ژاپن که متشکل از کردهای ساکن این کشور است، از تابستان ۲۰۲۳ گشت‌های ایمنی داوطلبانه برگزار می‌کند تا از هم‌کیشان خود بخواهند با رعایت مقررات، باعث ناراحتی جامعه محلی نشوند.
واکاس چیکان، رئیس این انجمن، با پذیرش برخی کاستی‌ها از سوی جامعه کرد، که ناشی از تفاوت های فرهنگی است، وعده داد برای بهبود روابط با مردم محلی تلاش بیشتری کند.

در کنار این تلاش‌ها، شهرداری کواگوچی خدمات مشاوره‌ای برای ساکنان خارجی ایجاد کرده و مدارس محلی نیز کلاس‌های آموزش زبان ژاپنی برای کودکان غیرژاپنی برگزار می‌کنند.

اقامت موقت و بحران درمان

اما یکی از مشکلات پیچیده‌تر این است که بسیاری از کردها با وضعیت «آزادی موقت» در ژاپن زندگی می‌کنند؛ به این معنا که در حالی که پرونده درخواست پناهندگی‌شان در حال بررسی است، اجازه زندگی در خارج از مرکز بازداشت مهاجران را دارند.
این افراد اجازه کار ندارند و نمی‌توانند تحت پوشش بیمه درمانی قرار گیرند. در نتیجه، حدود ۳۰ درصد از مبلغ ۳۶۰ میلیون ین صورتحساب‌های پرداخت‌نشده در مرکز درمانی شهرداری کواگوچی مربوط به اتباع خارجی است.

شهرداری کواگوچی از سال ۲۰۲۰ چندین بار از دولت مرکزی درخواست کرده تا حمایت آموزشی از کودکان خارجی را افزایش داده و اجازه دهد افراد دارای آزادی موقت بتوانند کار کرده و از بیمه درمانی استفاده کنند.
نوبوو اوکونوکی، شهردار کواگوچی، گفت: «گرچه آن‌ها در وضعیت آزادی موقت هستند، ما بر اساس ملاحظات انسانی به نیازهای آموزشی و درمانی‌شان پاسخ می‌دهیم. اما این بار بر دوش یک شهرداری بسیار سنگین است. از دولت مرکزی می‌خواهیم که اقدام مناسب انجام دهد.»

تجربه شهرهای دیگر

با افزایش تعداد مهاجران در سراسر ژاپن، دیگر شهرداری‌ها نیز با مشکلاتی مشابه دست و پنجه نرم می‌کنند. در شهر جوسو از استان ایباراکی، حدود ۱۰ درصد از ۶۰ هزار ساکن شهر از اتباع خارجی هستند. برخی از آن‌ها در کارخانه‌های محلی مشغول به کارند. اما مشکلاتی چون رعایت‌نکردن مقررات تفکیک زباله و انزوای دانش‌آموزان غیرژاپنی به چشم می‌خورد. این شهر اکنون به دنبال استخدام کارکنانی است که به زبان ویتنامی و اندونزیایی مسلط باشند.

در شهر اویزومی از استان گونما که از دهه ۱۹۹۰ میزبان شمار زیادی از برزیلی‌های ژاپنی‌تبار بوده، اکنون اتباع کشورهای نپال و دیگر کشورها نیز رو به افزایش‌اند. مدارس این شهر از دستیاران آموزش زبان ژاپنی برخوردارند که به پرتغالی صحبت می‌کنند، اما این نیروها برای پاسخ‌گویی به نیازهای جدید کافی نیستند. شهرداری می‌گوید: «به دستیاران بیشتری نیاز داریم که به زبان انگلیسی صحبت کنند.»

ضرورت ورود دولت مرکزی

پروفسور اریکو سوزوکی از دانشگاه کوکوشی‌کان که در حوزه سیاست مهاجرت تخصص دارد، می‌گوید: «در شرایطی که نرخ زاد و ولد در ژاپن کاهش یافته و جمعیت سالمند رو به افزایش است، حضور مهاجران برای هر منطقه ضروری است. دولت مرکزی نباید مسئولیت حمایت از مهاجران را به تنهایی بر دوش شهرداری‌ها بگذارد. باید با ایجاد نظام عمومی برای آموزش زبان ژاپنی و خدمات اداری کاربرپسند، از سیاست‌های مهاجرتی شهرداری‌ها پشتیبانی کند.»

Japan news