به گزارش کرد پرس، عادل سی وسه مرده در جلسه هماهنگی میزبانی نشست مشترک با حضور استانداران اقلیم کردستان عراق و استان های مرزی ایران، با اشاره به برگزاری چهار تا پنج جلسه کارشناسی در دانشگاه طی هفته های گذشته، گفت: در این جلسات ظرفیت ها و پتانسیل های همکاری مشترک میان دانشگاه و دستگاه های اجرایی کشور با اقلیم کردستان عراق بررسی  و در نهایت پیش نویس اولیه ای در این زمینه تهیه شده که هنوز نهایی نیست و نیاز به جمع بندی و دریافت نظرات نهایی از دستگاه های اجرایی دارد.

وی افزود: تفاهم نامه ای که در دست تدوین است، فقط به دانشگاه محدود نیست و سایر دستگاه های اجرایی نیز در آن نقش آفرین خواهند بود و بناست نسخه نهایی پس از اعمال نظرات نهادهای اجرایی، به صورت جامع تر تدوین شود.

رئیس دانشگاه کردستان با تأکید بر اینکه دانشگاه کردستان هم اکنون نیز ارتباط فعال و مؤثری با اقلیم دارد، اظهار کرد: در حال حاضر دانشگاه سالانه حدود ۳۰ تا ۵۰ میلیارد تومان درآمد از محل همکاری های علمی، آموزشی و پژوهشی با اقلیم کسب می کند و همچنین نزدیک به ۵۰۰ دانشجوی اقلیمی در دانشگاه مشغول به تحصیل هستند.

سی و سه مرده ادامه داد: جمع بندی نهایی جلسات اخیر توسط آقای دکتر فرورش، دبیر جلسات، ارائه خواهد شد و همچنین اگر دکتر ایران دوست نکات تکمیلی داشته باشند، مطرح خواهند کرد.

همکاری ها با اقلیم کردستان باید دو سویه و مبتنی بر منافع مشترک باشد

رئیس دانشکده هنر و معماری دانشگاه کردستان نیز در این جلسه بر لزوم تدوین برنامه ای عملیاتی و متوازن در همکاری های مشترک با اقلیم تأکید کرد و با اشاره به تشکیل یک کمیته کاری در دانشگاه، بیان کرد: چندین جلسه کارشناسی برگزار شده و چارچوب اهداف و برنامه های سفر آتی تقریباً مشخص شده است.

کیومرث ایراندوست یادآور شد: هدف از این نشست نیز که به پیشنهاد آقای دکتر ازهاری برگزار شد، تکمیل آن برنامه ها و رسیدن به یک نقشه راه عملیاتی برای بهره برداری حداکثری به نفع توسعه استان است.

وی با بیان اینکه در سال های گذشته نقدهایی به شیوه نگاه یک طرفه به همکاری ها وارد بوده، گفت: همیشه این گلایه وجود داشته که در تفاهم نامه ها و پیشنهادها، فقط منافع اقلیم دیده شده و کردستان ایران کمتر مورد توجه قرار گرفته است و این بار باید نگاه دو سویه ای داشته باشیم و از اقلیم نیز انتظار داریم در زمینه صادرات، خدمات و حتی گردشگری، امتیازاتی برای استان ما در نظر بگیرد.

رئیس دانشکده هنر و معماری دانشگاه کردستان افزود: توسعه واقعی زمانی اتفاق می افتد که منافع طرفین به صورت متوازن و عادلانه دیده شود و امیدواریم از دل این همکاری ها، برنامه ای مشخص و اجرایی بیرون بیاید که منافع عملی برای استان کردستان داشته باشد.

نشست مشترک با اقلیم کردستان، آغازگر زنجیره ای از تعاملات راهبردی و عملیاتی خواهد بود

استادیار گروه مهندسی صنایع دانشگاه کردستان نیز در این جلسه با تأکید بر نگاه راهبردی و فراتر از یک رویداد مقطعی، اظهار کرد: این نشست صرفاً یک واقعه محدود نیست، بلکه آغازگر زنجیره ای از تعاملات و همکاری های چند سطحی است که باید منجر به منافع مشخص، معین و قابل اندازه گیری برای استان و منطقه شود.

حمید فرورش ادامه داد: ما برای این رویداد اهدافی را در سه سطح راهبردی، تاکتیکی و عملیاتی تعریف کرده ایم که بر مبنای آن، برنامه ریزی ها و پروژه ها صورت خواهد گرفت و در جمع بندی نظرات مدیران، سه محور کلیدی شامل محور اقتصادی، محور فرهنگی اجتماعی و محور علمی دانشگاهی به عنوان ساختار اصلی همکاری ها تعیین شده اند.

وی به تشریح محور اقتصادی پرداخت و بیان کرد: محور اقتصادی شامل توسعه تجارت مرزی، ایجاد بازارچه های مشترک، نهادهای هماهنگ کننده بازرگانی، کریدورهای هوشمند لجستیکی، پلتفرم تجارت الکترونیک منطقه ای، گردشگری سلامت، جذب سرمایه گذاری، شتاب دهنده های بین المللی فناوری، زیرساخت های مشترک آزمایشگاهی و تبادل خدمات فنی و مهندسی است.

استادیار گروه مهندسی صنایع دانشگاه کردستان یادآور شد: محور فرهنگی اجتماعی نیز با هدف احیای هویت مشترک طراحی شده که شامل هفته های هنری مشترک، پروژه های آرشیو دیجیتال ادبیات و موسیقی کردی و رویدادهای ورزشی و فرهنگی هویت ساز است.

فرورش محور سوم را همکاری علمی و دانشگاهی عنوان کرد و گفت: از جمله مهم ترین برنامه ها در این حوزه می توان به راه اندازی دانشگاه مجازی کردی، کرسی های پژوهشی، پروژه های تحقیقاتی در حوزه بحران آب، گرد و غبار، امنیت غذایی، تشکیل پیکره زبان کردی و شبکه سازی میان دانشگاه های کردستان ایران و عراق اشاره کرد و برگزاری کنفرانس های مشترک، برنامه پژوهشگران میهمان و توسعه پارک های علم و فناوری در اقلیم نیز در این چارچوب تعریف شده اند.

وی اظهار کرد: ما نیاز به یک تقویم دقیق از رویدادها و اقدام ها داریم و باید از تجربه های گذشته درس بگیریم؛ چرا بسیاری از تفاهم نامه های ۱۰ سال اخیر به نتیجه مطلوب نرسیده اند و این موضوع نیازمند مطالعه علمی و آسیب شناسی دقیق است تا مسیر آینده را با آمادگی بیشتر و خطای کمتر طی کنیم.