به گزارش کردپرس، سونر جاگپتای، تحلیلگر مسائل ترکیه در اندیشکده وشانگتن برای خاورمیانه، در تحلیلی که در شبکه ایکس منتشر کرد، نکاتی قابل توجه در توضیح اوضاع پس از پایان فعالیت مسلحانه پ.ک.ک یادآوری کرده است.

پ.ک.ک (حزب کارگران کردستان) با اعلام انحلال خود، به دهه‌ها مبارزه مسلحانه علیه دولت ترکیه پایان داده است. اما آیا این تصمیم راه را برای صلحی پایدار هموار می‌کند؟ به‌گفته سونر چاگاپتای، کارشناس ارشد اندیشکده واشنگتن برای سیاست خاورمیانه، پاسخ در بیشتر موارد مثبت است، اما با چالش‌هایی نیز همراه خواهد بود. نکات مورد نظر سونر جاگپتای:

1. عبدالله اوجالان، بنیان‌گذار سالخورده پ.ک.ک که اکنون ۲۶ سال است در زندان به سر می‌برد، طبق توافق جدید قرار است به حبس خانگی در سواحل آفتابی ریویِرای ترکیه منتقل شود. این تصمیم نشانه‌ای نمادین از پایان رسمی درگیری است.
2. حزب دموکراسی خلق‌ها (DEM) که نماینده اصلی جریان سیاسی کردها در ترکیه است، شاهد بازگشت شهردارانی خواهد بود که در گذشته توسط دولت اردوغان از کار برکنار شده بودند. همچنین، این حزب با استقبال بیشتری از سوی دولت مواجه خواهد شد؛ گرچه بخش‌هایی از این حزب که اولویت را به "دموکراسی پیش از احقاق حقوق قومی" می‌دهند، احتمالاً به حاشیه رانده خواهند شد.
3. نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) که یگان‌های مدافع خلق (YPG) ستون فقرات آن را تشکیل می‌دهند و ارتباط نزدیکی با پ.ک.ک دارند، قرار است در ساختار سیاسی سوریه جای بگیرند. حزب کردی تازه‌نامی که جایگزین YPG در فضای سیاسی می‌شود، در انتخابات محلی سوریه شرکت خواهد کرد، مشابه نقش حزب DEM در ترکیه. با این حال، عناصر تندروی وابسته به رهبری پ.ک.ک در قندیل، روند را کند خواهند کرد.
4. نیروهای میدانی پ.ک.ک که در سال‌های اخیر هدف حملات پهپادی ترکیه قرار گرفته و به اعماق خاک عراق رانده شده‌اند، با پیشنهاد سخاوتمندانه‌ای از سوی دولت ترکیه مواجه خواهند شد: «یا به جنگ ادامه دهید و کشته شوید، یا سلاح را زمین بگذارید و بدون پیگرد قانونی، به زندگی بازگردید.» انتظار می‌رود بخش بزرگی از این نیروها این پیشنهاد را بپذیرند.
5. رهبری پ.ک.ک در قندیل ضعیف‌ترین حلقه در این روند است. این گروه که از دهه ۱۹۷۰ با ترکیه درگیر بوده‌اند، ممکن است مشمول نوعی "عفو در تبعید" شوند، چیزی شبیه به پذیرش تلویحی شکست. احتمال دارد برخی از اعضای این حلقه رهبری، ظاهراً از خط مشی اوجالان حمایت کنند اما همچنان به مبارزه ادامه دهند.
6. در آینده‌ای نه‌چندان دور، امکان شکل‌گیری گروهی انشعابی و تندرو با نام «پ.ک.ک واقعی» وجود دارد، متشکل از برخی عناصر قندیل و YPG که مخالف صلح‌اند؛ گروهی مشابه با «IRA واقعی» پس از توافق‌نامه صلح ایرلند شمالی. با این حال، آنکارا بر این باور است که توان مهار این گروه کوچک را دارد.
7. چالش اصلی ایالات متحده، تفکیک عناصر تندرو قندیل و YPG از سایر بخش‌هاست، بدون اینکه به روابطش با نیروهای دموکراتیک سوریه لطمه بزند. راهنمای این مسیر، فهرست خاکستری ترکیه است که نام گروه‌های دارای پیوند با تروریسم در آن آمده است. در صورت موفقیت این مسیر، نتیجه می‌تواند تقویت‌ روابط با ترکیه، ثبات در سوریه و پیشرفت در مبارزه با داعش باشد.