به گزارش کردپرس، در پی اعلام تصمیم حزب کارگران کردستان (پکک) برای پایان دادن به مبارزه مسلحانه و انحلال ساختار سازمانی خود، کارشناسان و تحلیلگران بینالمللی نظرات متنوعی را درباره این تحول تاریخی ابراز کردهاند.
سنان جیدی، عضو ارشد بنیاد دفاع از دموکراسیها (FDD)، اظهار داشت: «توافق صلح میان پکک و دولت ترکیه باید مورد استقبال قرار گیرد؛ با این حال، کل این روند در سکوت و بهدور از شفافیت انجام شده است. نه در عرصه عمومی و نه در محافل پارلمانی، هیچگونه بحث و گفتوگویی در این زمینه صورت نگرفته است. بنابراین، هر توافقی که در حال حاضر وجود دارد، صرفاً حاصل مذاکرات میان رئیسجمهور ترکیه، رجب طیب اردوغان، و رهبران کرد است. در این مرحله، ناظران باید بر دو پرسش کلیدی تمرکز کنند: چه عاملی پکک را به پایان دادن به مبارزه مسلحانه قانع کرده است؟ و اردوغان از دستیابی به چنین توافقی چه سودی خواهد برد؟»
تایلر استیپلتون، مدیر روابط کنگره در بنیاد دفاع از دموکراسی ها هم ، تصمیم پکک برای پایان دادن به نبرد مسلحانه با دولت ترکیه را «تاریخی» توصیف کرد و افزود: «این تصمیم گامی بزرگ است. ترکیه احتمالاً توانسته تضمینهای امنیتی بیشتری نسبت به گذشته برای جمعیت کردها فراهم آورد. با این حال، پیش از خلع سلاح کامل پکک، مسائل دشوار و حساسی باید حلوفصل شود و احتمال وقوع عقبگرد نیز وجود دارد. همچنین، بخشهایی از جامعه ترکیه احتمالاً با اعطای خودمختاری بیشتر و حقوق سیاسی گستردهتر برای کردها—در صورتی که بخشی از توافق باشد—مخالفت خواهند کرد.»
الکس بلکبرن از مؤسسه اطلاعات و امنیت بلومزبری (BISI) در تحلیلی نوشت: «فقدان تضمینهای اساسی و ادامه عملیات نظامی ترکیه علیه نیروهای کرد در سوریه، تردیدهایی را درباره پایداری این آتشبس ایجاد کرده است. بدون اصلاحات ساختاری و فرآیند میانجیگری قابل اعتماد، مسئله کردها در ترکیه ممکن است حلنشده باقی بماند و احتمال بروز ناآرامیهای آینده وجود دارد.»
غالیپ دالای، مدیر تحقیقات در میدل ایست فورم، تأکید کرد: «دولت ترکیه باید بین مسئله کردها بهعنوان یک موضوع قومی-ملی و پکک بهعنوان یک گروه شورشی مسلح تمایز قائل شود. تمرکز صرف بر خلع سلاح پکک بدون پرداختن به حقوق فرهنگی و سیاسی کردها، نمیتواند به راهحلی پایدار منجر شود.»
یک روزنامه نگار ترک نیز اظهار داشت: «رجب طیب اردوغان میخواهد نامش بهعنوان به عنوان رهبری که به درگیری با پکک پایان داد، در تاریخ ثبت شود. ماندن در قدرت ممکن است یکی از انگیزهها باشد، اما این موضوع همچنین به ساختن میراثی سیاسی مرتبط است.»
ییلدیری اوغور، روزنامهنگار ترک نیز خاطرنشان کرد: «آخرین فرآیند صلح عمدتاً به دلیل تحولات در مناطق کردنشین سوریه شکست خورد. اکنون وضعیت بهطور چشمگیری به نفع ترکیه تغییر کرده است و فرصتی برای بازنگری در این مسئله تحت شرایط متفاوت فراهم شده است.»
سری ساکیک، سیاستمدار کرد و نماینده سابق در پارلمان ترکیه نیز بیان کرد: «اگر دولت واقعاً میخواست مسئله کردها را حل کند، گامهای برداشتهشده بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ را اجرا میکرد. ما، بهعنوان کردها، خواهان راهحلهایی برای مشکلاتمان هستیم.»
نظر شما