کرد پرس-  غرض از نگارش این سطور مختصر، عرض تسلیت به همه فعالین اجتماعی، فرهنگی کردستان بود و اینکه با قلمی سوزناک چند سطری در خصوص این مرد بزرگ که خبر درگذشتش قلبمان را آکنده از غم و مالامال غصه کرد، به رشته تحریر در بیاورم.
در گسترهٔ تاریخ و تمدن، کوچ و بازگشت بخشی از فراز و نشیب های سرنوشت ساز جوامع بوده است. کردها؛ با پیشینه ای سراسر همت و استواری و شکوه و پایداری همواره در تلاطم تحولات و جابجایی های اختیاری و اجباری بوده اند.

  اما مردانی از جنس فرهنگ و اخلاق و معرفت همواره حامل میراث ماندگار سلف صادق خود به خلف لایق بوده اند و اندیشمندان متعهد پرچمدار این مشعل بیداری و روشنگری بوده اند و این راه پرنشیب و فراز سوزمندانه به این گام رسانده اند میراث ماندگار در  قالب قلمهایی که چون رودی خروشان؛ دردها، رنجها و امیدهای یک ملت را بر پنهای تاریخ به نقش می نگارند و ماندگار می کنند.

یکی از شمار و تبار این مردان ماندگار، کاک ناصر؛ اسطوره ای از جنس قلم و اخلاق و جوانمردی است که خبر فقدان ایشان داغی سنگین، قلب ها را به درد آورد. او یکی از  ستارگان آسمان فرهنگ کردستان بود که با قلمی توانا و دلی آکنده از عشق به مردمش، روایتی حماسی از مبارزه و ماندگاری را رقم زد. نوشته هایش آینه ای بود از رنج های تاریخی کردها، از ستم های تحمیل شده تا شکوه ماندگاری که هرگز خاموش نشد.

در هر کلمه اش، صلابت مردی موج می زد که در برابر زر و زور، سر خم نکرد و با شجاعتی کم مانند، حقانیت را فریاد زد.

ناصر خان کانی سانانی و خاندان با اصالتش در تاریخ مقاومت منطقه مریوان در برابر تجاوزات مرزی نامی درخشان دارند ناصر خان صدایی از دل سکوت کوهستان های کردستان بود که در این گنبد دوار جاودانه بماند.
ناصر خان تنها یک نویسنده نبود؛ او نگهبان حافظهٔ جمعی از  کردهای منطقه بود. قلمش سلاحی بود برای مبارزه با فراموشی، برای زنده نگاه داشتن ارزش هایی چون سخاوت، مردانگی و عدالتخواهی.

آثارش نه گزارش تاریخ، که خود تاریخ زنده ای بودند که از دل رنجها و پیروزیها برآمده بود و از آنها می گفت و می نواخت.

او نشان داد که چگونه یک اندیشمند می تواند با مسئولیت پذیری، مرزهای جغرافیا و زمان را درنوردد و زبان گویای اعتقادات، سنن، باورها و رفتارهای مردم خودش گردد و به نمادی جاودانه تبدیل شود.
در وداع با این یارِ قلم ، قلم ها نیز می گریند و چکامه خود را به پاس این قلمدار نجیب به رنگ عزت و شرف رنگین خواهند کرد با پاس این یار دلسوز کردستانی کلاه از سر برگرفته و تا زانوی ادب در مقابل٫٫ ناصر قلم٫٫ سر خم می کنیم و با قطراتی از سوز درون او را به جایگاه ابدی بدرقه میکنیم و با زبانی قاصر خدمات او را ارج و مرام و اخلاقش را به جان دل در حافظه تاریخی مردم فهیم کردستان خصوصا مردم فرهنگ دوست مریوان و نجیب زادگان کانی سانانی ها تسلیت گفته و برای ناصرخان نیز طلب آمرزش و غفران الهی داریم و نیک میدانیم که ناصر خان ها هرگز نمی میرند و در زمرهٔ آنانی هستند که راهشان با نورِ قلمشان روشن میماند. او رفت، اما روایت هایش از شجاعت و عشق، همچون کوههای استوار کوردستان، جاودانه خواهد ماند. باشد که راهش پررهرو باد و یادش در هر صفحات بیداری کردستان جاودانه بماند.

« پایان سخن »  
در این جهان خاکی، ماندگاران کسانی اند که در برابر طوفان های سهمگین زمانه، استوار ماندند و قلم را به سلاحی برای روشنگری بدل کردند.هویت بخش جدایی ناپذیری از اصالت انسان است و انسان اصیل و ریشه دار، طالب حق است و عادل ، و بیزار از هر ظلم و جور.چنین انسانی ستودنی است و شایسته دفاع و تکریم، و به حق کاک ناصر کانی سانان، این فرزند برومند کردستان، از تبارِ چنین جاودانانی است. 
روانش شاد و راهش پر ز رهروانِ عدالت و مردانگی و شجاعت و سخاوتمندی و حق خواهی. 
بیش باد نمونه چنین فرزندانی

عطاالله احمدی - حقوقدان و فعال سیاسی اجتماعی
۲۶ اردبیبهشت۱۴۰۴ -سنندج