به گزارش کردپرس، «آلدار خلیل» یکی از اعضای هیئت اجرایی ریاست مشترک حزب اتحاد دموکراتیک (PYD) و عضو هیئت مشترک کُردی برای مذاکره با دمشق در مصاحبه‌ای اعلام کرد که آنها یک سیستم غیرمتمرکز را نه تنها برای کُردها، بلکه برای تمام سوریه می‌خواهند.
به نوشته آژانس خبری فرات، «آلدار خلیل» عضو هیئت اجرایی ریاست مشترک PYD که در هیئت ۱۰ نفره نماینده مردم کُرد در مذاکرات با دولت دمشق حضور دارد، اظهار داشت که آنها سیستم دولت-ملت و متمرکز کنونی را نمی‌خواهند و اظهار داشت: «دستیابی به نتایج متفاوت با ابزارهای قدیمی غیرممکن است. بنابراین، دولت-ملت و از همه مهمتر، تمرکزگرایی نباید تکرار شود.»
کنفرانس وحدت ملی و موضع مشترک کَُردها که در ۱۶ آوریل ۲۰۲۵ در شهر قامشلو در شمال و شرق سوریه برگزار شد، تصمیم به تشکیل هیئتی برای مذاکره با دمشق گرفت.
بر اساس این تصمیم، یک هیئت ۱۰ نفره تشکیل شد. این هیئت که شامل نمایندگانی از PYD، شورای میهنی کُردهای سوریه (ENKS)، مدیریت خودگردان و سایر احزاب کُرد و همچنین جنبش زنان و نمایندگان مستقل است، با اتکا به سندی که در کنفرانس به تصویب رسید، هدف حل مسئله کُرد و ساخت یک سوریه دموکراتیک را دنبال می‌کند.
آلدار خلیل، عضو هیئت اجرایی ریاست مشترک PYD که در این هیئت حضور دارد، به سؤالاتی در رابطه با این هیئت پاسخ داد.
آیا می‌توانید در مورد ترکیب و وظایف هیئت کُرد اطلاعاتی ارائه دهید؟
در کنفرانس وحدت ملی و موضع مشترک کُردها، سندی که دیدگاه‌های کُردها را تعیین می‌کند، به تصویب رسید. این سند بیانگر چگونگی سوریه دموکراتیک در آینده و متعاقبا چگونگی حل مسئله کُرد است. این دیدگاه اکنون دیدگاه همه احزاب و نیروهای کُرد است. بنابراین، وظیفه اصلی تمام هیئت‌هایی که از این پس تشکیل می‌شوند، حمایت از این سند است. این هیئت سیاست جدیدی در قبال سوریه و آرمان کُردهای سوریه تعیین نخواهد کرد، بلکه از چیزهایی که تمام کُردهای سوریه بر سر آنها توافق دارند، حمایت خواهد کرد.
تلاش برای نمایندگی تمامی کُردها
تلاش شد تا نمایندگان تمامی کُردها در این هیئت حضور داشته باشند. به همین دلیل، در برخی موارد ۲۰ تا ۲۵ حزب مجبور شدند نماینده‌ای را از میان خود تعیین کنند، یعنی نمایندگی هر بخش تضمین شد. از سوی دیگر، نمایندگی جنبش زنان وجود دارد. همچنین یک فرد مستقل نیز حضور دارد. اعضایی از PYD، ENKS، منطقه مدیریت خودگردان و احزاب خارج از منطقه در هیئت حضور دارند. سند شناخته شده است و اعضای هیئت باید حقیقت این سند را در این فرآیند کنونی نمایندگی کرده و از آن حمایت کنند.
اقدامات مسئولانه
اولین جلسه خود را برگزار کردیم، فقط یک عضو زن از عفرین نتوانست به جلسه برسد. این هیئت در مجموع از ۱۰ عضو تشکیل شده است. تلاش اصلی این اعضا، نمایندگی منطقه ما و سطح به دست آمده در مذاکرات خواهد بود. منطقه ما مانند سایر مناطق سوریه نیست؛ در اینجا یک سیستم دموکراتیک بنا شده، قیامی صورت گرفته، زنان پیشرو هستند، نیروهای دفاعی وجود دارند، به طور خلاصه اینجا یک سیستم وجود دارد. بنابراین، گام‌هایی که در اینجا برداشته می‌شوند و مواضعی که اتخاذ می‌شوند، دمشق و سایر نقاط را تحت تاثیر قرار خواهد داد. به همین دلیل، ما رویکردی بسیار حساس در مورد عدم ارتکاب اشتباه و برداشتن گام‌ها با مسئولیت‌پذیری داریم. ما آگاهیم که یک اشتباه از جانب ما می‌تواند آینده و سرنوشت سوریه را به طور کامل تحت تاثیر قرار دهد و اگر گام مثبتی برداشته شود، این امر به همه حامیان دموکراسی و آزادی در سوریه قدرت خواهد بخشید.
حقیقت سند را برای همه توضیح خواهد داد
هیئت ما در جلسه خود تصمیم گرفت که وظیفه آن فقط گفت‌وگو با رژیم سوریه نخواهد بود. این یکی از وظایف هیئت ما است، اما وظیفه دیگر آن، نمایندگی حقیقت سندی است که در کنفرانس به تصویب رسید و توضیح دادن آن به همه است. تمام اقشار اجتماعی، افراد، نهادها و دولت‌ها که با آنها در ارتباط هستیم، به ویژه جامعه سوریه؛ جوامع عرب سنی و علوی، دروزی، آشوری-سریانی-کلدانی، ارمنی، ترکمن، چرکس، یعنی همه اقشار، حتی کُُردهایی که در مناطق دیگر زندگی می‌کنند و قیام را تجربه نکرده‌اند نیز باید در مورد حقیقت این پروژه اطلاع داشته باشند. کردها فقط در شمال و شرق سوریه زندگی نمی‌کنند؛ در حماه، حمص، لاذقیه، دمشق و بسیاری جاهای دیگر سوریه نیز حضور دارند. بنابراین، برای هیئت ما بسیار مهم است که این حقیقت را نمایندگی کرده و از آن حمایت کند.
آیا تاریخ مشخصی برای دیدار با دمشق تعیین شده است و قصد دارید در این دیدار به چه موضوعاتی بپردازید؟
چند روز پیش، هیئتی به نمایندگی از تمام اجزا به نام مدیریت خودگردان دموکراتیک شمال و شرق سوریه به دمشق سفر کرده بود. یعنی کُردها، اعراب و سریانی‌ها با هم بودند. در آنجا برخی گفت‌وگوها و بحث‌ها صورت گرفت. هیئت تازه از دمشق بازگشته است. در حال حاضر در تعطیلات عید قربان هستیم. پس از عید، برخی مسائل با توجه به روابطی که برقرار شده است، روشن خواهد شد.
در بحث‌های دمشق، گفته شد که برخی موضوعات تفاوت‌های خاص خود را دارند. به عنوان مثال، در مورد مسائل نظامی، کارشناسان و نمایندگان نظامی باید بحث کنند. موضوعات مربوط به آرمان کُردها را نمایندگان احزاب سیاسی کُرد باید بحث کنند. در مورد مدیریت خودگردان، اقتصاد و غیره، کمیسیون‌های ویژه‌ای برای هر بخش تشکیل خواهد شد. بنابراین، من پیش‌بینی می‌کنم که پس از تعطیلات، با برقراری مجدد ارتباط، برنامه کاری، طرح و برنامه مشخصی در این زمینه به دست آید. تاکنون تاریخ سفر به دمشق هنوز مشخص و تعیین نشده است. می‌توانم بگویم که از جانب خودمان آماده خواهیم بود تا هر زمان که لازم باشد هیئت ما بتواند وظایف خود را انجام دهد.
این هیئت چه رهنمودی برای دفاع از حقوق اقشار مختلف اجتماعی، فرهنگی، اتنیکی و باورداشتی به غیر از کُردها دارد؟
سندی که در کنفرانس به تصویب رسید، موضوع را از دو جنبه بررسی می‌کند. پس از قیام و سقوط رژیم بعث، ما چه نوع سوریه‌ای می‌خواهیم؟ در سوریه مورد بحث، فقط کُردها حضور ندارند. دروزی‌ها، علوی‌ها، سنی‌ها، عرب‌ها، کُردها، آشوری-سریانی‌ها، مسلمانان، ایزدی‌ها حضور دارند؛ یعنی یک ساختار اجتماعی رنگارنگ در اینجا زندگی می‌کند. بنابراین، سوریه مورد بحث باید یک سوریه دموکراتیک برای همه این اقشار باشد. واقعا هنوز هم بسیاری از محافل وقتی به پروژه ما نگاه می‌کنند، فقط بر روی چگونگی حل مسئله کٌُرد تمرکز می‌کنند، اما این را فراموش می‌کنند؛ وقتی یک سیستم دموکراتیک در اطراف ما وجود ندارد و مشکلات سایر اقشار سوریه حل نمی‌شود، مسئله کُرد به تنهایی حل نمی‌شود.
دموکراتیک و غیرمتمرکز
برای حل مسئله کُرد، مشکلات تمام سوریه باید با هم حل شود. صحبت از دموکراسی، آزادی، برابری و عدالت می‌کنیم و مسئله کُرد را در شمال و شرق سوریه حل خواهیم کرد، اما دروزی‌ها در سویدا، علوی‌ها در مناطق ساحلی یا سنی‌های مخالف و شخصیت‌های دموکراتیک تحت ستم خواهند ماند. این امکان‌پذیر نیست، این اتفاق نخواهد افتاد. به همین دلیل ما می‌گوییم یک سوریه دموکراتیک و غیرمتمرکز باید ساخته شود. یعنی باید از تجربیات سال‌های گذشته بهره ببریم.
منظور شما از «تجربیات» چیست؟
از سال ۱۹۶۳ و حتی قبل از آن، سوریه نتوانست فرهنگ دموکراتیک خود را حفظ کند و ارائه دهد، زیرا دارای ساختاری متمرکز بود. مشکلات از اینجا نشأت می‌گیرد. هم به عنوان یک دولت-ملت ساخته شد و هم از نظر سیستم، متمرکز بود. اکنون قیامی انجام داده‌ایم و دموکراسی می‌خواهیم. دستیابی به نتایج متفاوت با ابزارهای قدیمی غیرممکن است. ابزار مورد استفاده قبلی، تمرکزگرایی و دولت-ملت است. پس چگونه می‌توانی به نتیجه‌ای متفاوت امید داشته باشی؟ تنها با تغییر شخص، نتایج متفاوتی حاصل نمی‌شود، زیرا ابزار همان است. به همین دلیل، دولت-ملت و از همه مهمتر، تمرکزگرایی نباید تکرار شود.
نمی‌توانیم سیستمی مشکل‌زا را انتخاب کنیم
بیشترین مشکلات، عقب‌ماندگی، فقر، هرج و مرج و درگیری در کشورهایی روی می‌دهد که دارای دولت‌های متمرکز هستند. تمام کشورهایی که گفته می‌شود توسعه‌یافته‌اند، جامعه در رفاه زندگی می‌کند، مردم آزادانه زندگی می‌کنند و در دموکراسی به امکانات زندگی دست یافته‌اند، همگی با سیستم‌های غیرمتمرکز اداره می‌شوند. شاید با نام‌های متفاوتی نامگذاری شده باشند، اما دارای یک سیستم غیرمتمرکز هستند. نقطه مشترک بین آنها همین است. به همین دلیل ما نیز چنین سیستمی را برای سوریه در نظر گرفته‌ایم. چرا باید سیستمی را انتخاب کنیم که در کشورهای دارای مشکل، بحران، فقر، درگیری و جنگ وجود دارد؟ چرا نباید آرزو کنیم که سوریه نیز مانند سایر کشورهای زیبا، زیبا باشد؟ آیا لازم است همیشه مانند گذشته بمانیم؟ آیا باید همانند ۱۰۰ سال پیش بمانیم؟ نه! از آنجا که مردم ما از سال ۲۰۱۱ در حال قیام هستند؛ آنقدر مهاجرت روی داده، مردم جان خود را از دست داده‌اند، زخمی شده‌اند، خانه‌هایشان ویران شده و هنوز هم بسیاری از مردم در اردوگاه‌ها و در سخت‌ترین شرایط زندگی می‌کنند، آیا تغییری ایجاد نخواهی کرد؟ سیستم متمرکزی که سال‌ها به کار گرفته شد، به جنگ، درگیری و ویرانی انجامید. این بار بیایید یک سیستم غیرمتمرکز ایجاد کنیم.
نه فقط برای کُردها، بلکه برای تمام سوریه
ما یک سیستم غیرمتمرکز را فقط برای کُردها نمی‌خواهیم. برخی دفاع ما از یک سیستم غیرمتمرکز را به این صورت تعبیر می‌کنند که کُردها می‌خواهند جدا شوند. نه، ما این را برای تمام سوریه می‌خواهیم. یک سیستم دموکراتیک باید ایجاد شود. کُردها نیز یکی از مردمی هستند که در سوریه زندگی می‌کنند و دارای تفاوت‌هایی هستند. وقتی صحبت از کُردها می‌شود، در یک سیستم دموکراتیک کلی که در این میهن ایجاد خواهد شد، زبان کُردی باید یک زبان رسمی باشد، فرهنگ کُردی باید احیا شود، محدودیت‌ها از روی آن برداشته شود؛ من به عنوان یک کُرد باید بتوانم احساس تعلق به این میهن را داشته باشم. من به این میهن تعلق دارم و این میهن مال من است. تا کنون در نتیجه سیاست رژیم بعث، خود را متعلق به این میهن حس نمی‌کردیم، احساس غریبگی می‌کردیم، اما اکنون ما یک پروژه ارائه می‌دهیم.
مناسب‌ترین پروژه برای سوریه
در چارچوب این پروژه، در حالی که قصد داریم به دمشق برویم، هدف ما تنها درخواست چیزی برای خودمان نیست، بلکه هدفمان این است که به مسئولان دمشق توضیح دهیم که سوریه پس از قیام چگونه باید باشد. می‌خواهیم بگوییم چگونه می‌توان مشکلات سوریه را حل کرد. یکی از این مشکلات مستقیما مشکلی است که ما با آن روبرو هستیم، اما این بدان معنا نیست که ما به دنبال راه‌حلی برای مشکلات علوی‌ها، دروزی‌ها، آشوری‌ها و دیگر مولفه‌های کم‌شمار نیستیم. این پروژه همه آنها را شامل می‌شود و مناسب‌ترین پروژه برای سوریه است.
مطابق با واقعیت خود زندگی خواهیم کرد
تاریخ هزاران ساله سوریه این واقعیت را آشکار می‌کند. بیهوده نیست که سوریه را «گهواره تمدن‌ها» می‌نامند. گهواره تمدن بودن یعنی این که این مولفه‌ها برای هزاران سال در کنار هم زندگی کرده‌اند، یعنی تمدن در اینجا توسعه یافته است. پس چرا باید به گونه‌ای زندگی کنیم که با واقعیت ما سازگار نیست؟ ما باید بتوانیم نفوذ و قدرت سیاسی، اجتماعی، سازمانی، فکری و درک خود را از همه جهات به نمایش بگذاریم تا بتوانیم همگی با هم یک سوریه دموکراتیک بسازیم.
نظر شما