به گزارش کردپرس، کمیسیون مقابله با نژادپرستی و نابردباری شورای اروپا (ECRI) در ششمین گزارش نظارتی خود که روز ۱۲ ژوئن منتشر شد، از ترکیه خواست یک راهبرد ملی جامع برای مقابله با نفرت‌پراکنی و حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر تدوین کند.
اقلیت‌ها و مهاجران در معرض حملات نفرت‌محور
گزارش ECRI نشان می‌دهد که موارد نفرت‌پراکنی و حملات ناشی از نفرت ع اقلیت‌های غیرمسلمان، پناه‌جویان سوری، کردها و کولی‌ها در ترکیه به‌طور قابل توجهی افزایش یافته است.
اگرچه برخی قوانین برای جرم‌انگاری نفرت‌پراکنی وجود دارند، اما اجرای آن‌ها ناکافی و پاسخ نهادهای رسمی غالباً کند و بی‌اثر توصیف شده است.
نفرت‌پراکنی در رسانه‌ها و فضای سیاسی ترکیه
به گفته این نهاد، زبان نفرت در رسانه‌های ترکیه و گفتمان سیاسی به امری رایج تبدیل شده است. اظهارات تبعیض‌آمیز و تحریک‌آمیز علیه علوی‌ها، یهودیان، مسیحیان، کردها، مهاجران و جامعه دگرباشان در بیش از هزار رسانه ثبت شده است.
گزارش به نقش مقامات سیاسی در دامن زدن به این فضای خصمانه اشاره می‌کند؛ از جمله در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۳ که رهبران سیاسی با شعارهای بیگانه‌ستیزانه، پناه‌جویان سوری را هدف قرار دادند.
فضای محدود برای جامعه مدنی؛ ناکارآمدی نهادهای قضایی
سازمان‌های مدنی ترکیه گزارش داده‌اند که فعالیت‌هایشان در مقابله با نفرت‌پراکنی، از جمله تعقیب قضایی کانون وکلای آنکارا و ازمیر به‌دلیل انتقاد از سخنان رئیس دیانت تحت تعقیب قرار گرفته است. هرچند آن‌ها تبرئه شدند، اما این اقدام به‌عنوان تلاشی برای محدود کردن فضای جامعه مدنی تفسیر شده است.
همچنین، نهادهای قضایی در اجرای قوانین موجود علیه نفرت‌پراکنی عملکرد ضعیفی داشته‌اند. مواد ۱۲۲ و ۲۱۶ قانون مجازات ترکیه که به تحریک به نفرت و تبعیض می‌پردازند، به‌ندرت اجرا می‌شوند و بسیاری از انگیزه‌های نفرت‌محور در گزارش‌های رسمی ثبت نمی‌شوند.
خشونت‌ورزی ناشی از نفرت؛ از حملات خیابانی تا قتل
گزارش موارد متعددی از خشونت‌های ناشی از نفرت را مستند کرده است؛ از جمله قتل ۷ عضو یک خانواده کرد در قونیه (۲۰۲۱)، شورش علیه مهاجران سوری در سال ۲۰۲۴ که منجر به مرگ یک نوجوان شد، و قتل یک زن در ژوئن ۲۰۲۴.
همچنین حملاتی علیه کلیساهای مسیحی – به‌ویژه پروتستان‌ها – گزارش شده است. در ژانویه ۲۰۲۴، یک کلیسای کاتولیک در استانبول هدف حمله مسلحانه قرار گرفت که به مرگ یکی از نمازگزاران انجامید. عاملان این حمله با گروه داعش ارتباط داشته‌اند.
آموزش بدون اصلاح ساختاری
با وجود برگزاری دوره‌های آموزشی برای بیش از ۲۵۰ هزار نیروی پلیس و نیروهای امنیتی، ECRI تأکید دارد که این آموزش‌ها به بهبود ملموس وضعیت قربانیان منجر نشده‌اند. نبود پایگاه داده‌ی جامع درباره جرایم ناشی از نفرت و فقدان تعامل مؤثر میان پلیس و جوامع آسیب‌پذیر از جمله مشکلات کلیدی برشمرده شده‌اند.
توصیه‌های کلیدی کمیسیون اروپا
در پایان، ECRI از دولت ترکیه خواسته است که:
یک راهبرد ملی مقابله با نفرت‌پراکنی، با مشارکت نهادهای دولتی، گروه‌های حقوق بشری و نمایندگان اقلیت‌ها تدوین کند.
واحدهای تخصصی در پلیس برای رسیدگی به جرایم ناشی از نفرت ایجاد شود؛
قوانین موجود بازنگری و اصلاح شوند تا حمایت ویژه‌ای از اقلیت‌ها و قربانیان تبعیض دربر داشته باشند؛
همکاری و تأمین منابع بیشتر برای شهرداری‌هایی که جمعیت زیادی از پناه‌جویان را می‌پذیرند، در دستور کار قرار گیرد.
پیشرفت محدود، وضعیت وخیم‌تر
هرچند گزارش برخی پیشرفت‌های محدود در زمینه آموزش و پاسخ پلیس را تأیید می‌کند، اما نتیجه‌گیری نهایی آن هشداردهنده است: نفرت‌پراکنی و خشونت‌های ناشی از نفرت در ترکیه در حال افزایش‌اند و پاسخ نهادهای مسئول همچنان ناکافی و غیرفراگیر است.
نظر شما