کردپرس - مهران این روزها قلب پر تپش ایران بزرگ و تجسم واقعی از آیین پیاده روی اربعین است. مرز مهران بعنوان بزرگترین و پر رفت و آمدترین مرز زمینی ایران و پیشانی جمهوری اسلامی امسال نیز در آستانه ی اربعین توسط خیل بیشمار زائران اربعین در این شهر همانند سالهای گذشته غافلگیر شده است.

غافلگیر شدن مرز مهران کمتر از دو هفته مانده به اربعین در حالی است که با گذشت بیش از یک دهه از فعالیت این مرز همچنان شاهد برخی مشکلات و نارسایی ها هستیم.

یکی از مهم ترین نیازهای زائران اربعین در گرمای بالای ۵۰ درجه شهر مهران بی شک موضوع آب ، غذا و خوراکی است، که هرچند از روزهای گذشته توزیع آب سرد بین زائران آغاز شده و کمبود خاصی در این زمینه چندان احساس نمی شود اما تا امروز موکب هایی که در سالهای گذشته متولی پخت و توزیع غذا در بین زائران بوده اند هنوز راه اندازی نشده اند و صرفاً در برخی ساعت توسط برخی خودروهای سیار به مقدار خیلی کم برخی خوراکی ها توزیع می شود که جوابگوی درصد ناچیزی از نیاز زائران است.

راه اندازی نشدن موکب های توزیع غذا باعث مشکلات بسیاری برای زائران شده به شکلی که برخی از زائران می گویند در این پایانه بزرگ حتی مرکز فروشی که آنها بتوانند با پول اقلام خوراکی مورد نیاز خود را تهیه کنند وجود ندارد.

برخی خبرها و گزارش های تأیید نشده که در پایانه مهران به گوش می رسد حاکی از این است که گفته شده امسال مدت زمان فعالیت موکب های توزیع غذا از تاریخ ۱۲ تا ۲۴ مرداد و در یک فاصله ی زمانی ۱۲ روزه است.

کسانی که این روزها به مرز مهران مراجعه کرده باشند با صحنه های گوناگونی مواجه می شوند که مربوط به انجام پروژه های دقیقه نودی در محدوده ی شهر مهران تا پایانه مرزی و حتی داخل پایانه است.

آسفالت کردن لاین های میانی بزرگراه مهران به پایانه مرزی، آسفالت کردن برخی معابر در داخل محدوده ی پایانه، جابجایی مصالح، نصب داربست و تأسیسات مربوط به سایه بان های موقت و دائم، کانال کنی ها و کنده کاری ها و موارد بسیار دیگر پروژه هایی هستند که این روزها در میان ازدحام زائران در پایانه مرزی در حال انجام و فعالیت هستند.

اگرچه که همه ی این نوع پروژه ها نشان از عزم مسئولان استان ایلام برای خدمت رسانی به زائران اربعین است و دیدن صحنه هایی که نشان از تلاش و فعالیت است نیز خوشایند است اما جا داشت و ای کاش که این پروژه ها در ماهها و هفته های گذشته به سرانجام می رسید و همه این ها به دقیقه ی ۹۰ موکول نمی شد.البته در کنار این پروژه های هنوز در حال ساخت، صحنه هایی از انباشت مصالح ساختمانی رها شده و فرسودگی زودهنگام برخی زیرساختها که متناسب با وجهه این شهر در انظار و قضاوت میلیونها زائر اربعین نیست و البته صحنه هایی از از بین رفتن و بی توجهی به فضای سبز محدوده ی پایانه مرزی نیز وجود دارد که انتظار میرود مسئولان استان ایلام و این پایانه مرزی در این زمینه چاره اندیشی کنند.

ورود میلیون ها زائر و گردشگر مذهبی به شهر مهران و پایانه مرزی این شهر در طول سال و خصوصاً در روزهای اربعین که مهران را به یکی از مهم ترین مقصدهای گردشگری مذهبی ایران بعد از شهرهایی همچون مشهد  تبدیل کرده است لزوم توجه به زیرساختها، المان های شهری ، فضای سبز و جاذبه های بصری در این شهرستان ضروری کرده است اما متأسفانه  در مهران در سالهای اخیر به این مقوله ها مهم چندان توجهی نشده است.

در محدوده های پایانه مرزی مهران و در میدان اصلی و ورودی به پایانه ی مرزی هیچگونه جاذبه ، خلاقیت و نماد قابل توجهی وجود ندارد. آنچه هست یک میدان بزرگ و خاکی است بدون هیچ تغییرات چشم نوازی. در این میدان بزرگ که اتفاقاً محل اصلی تجمع زائران برگشته از کشور عراق و محل سوار شدن آنها به اتوس ها است نه مبلمان، المان و نماد وجود ندارد، نه سنگ فرش، نه آسفالت و نه حتی فضای سبز و دار و درختی. مسئولان این پایانه مرزی سالهای گذشته یک فضای خالی بعنوان بخشی از بیابان پیرامون آن را با جدول گذاری بعنوان یک میدان نشانه گذاری و در چند سوی آن خیابانهایی را طراحی و دیگر آن را به حال خود رها کرده اند.

بی هیچ شکی اگر موقعیت منحصر بفرد و استراتژیک مرز مهران  در جایی غیر از استان ایلام و در استان خاون داری قرار داشت هم اکنون از بیشترین اعتبارات و امکانات برخوردار بود اما در مهران امروز و این گذرگاه مهم مرزی علی رغم کارهای خوبی که در سالهای اخیر شاهد آن بوده ایم اما هم چنان کاستی های بسیاری در این شهرستان وجود دارد و توسعه صورت گرفته در این شهرستان عمدتاً معطوف به جاده سازی و راههای مواصلاتی آن بوده و با گذشت بیش از یک دهه از آغاز گسترده همایش اربعین  در کشورمان مسئولین این استان همچنان اندر خم چند بانده کردن جاده های منتهی به این شهرستان هستند.