پدربزرگ پدریش بختیاری هایی  بود که در زمان حکومت "بهرام میرزا معزالدوله" در سال 1211 میلادی به اجبار از لرستان به کرمانشاه کوچ کردند. 
وی زبان کُردی را از پدربزرگ مادریش آموخت و با استعدادی که داشت روز به روز به شعر گرایش پیدا می کرد.
استاد نوبتی همواره  پدربزگ و برادر بزرگترش  را از مشوقان و راهنمایان خود در ادبیات، در دوران کودکی دانسته‌ است.
این شاعر پرآوازه و درد کشیده کُرد توانایی سرودن شعر به زبان های کُردی و فارسی را همزمان داشت. 
مجموعه اشعار پرتو کرماشانی با نام "کوچه‌باغی‌ها" در سال ۱۳۷۷ به اهتمام "محمدعلی سلطانی" به چاپ رسید.
 بیشتر اشعار این دیوان به صورت شعر کلاسیک و به زبان فارسی هستند. اما چندین غزل کُردی نیز در انتهای کتاب به چاپ رسیده که در زمان انتشار به عنوان نمونه‌های برجسته‌ای از شعر کُردی کرمانشاهی مورد توجه قرار گرفتند.
در چاپ سوم کتاب در سال ۱۳۸۹ تعدادی شعر با لهجه فارسی کرمانشاهی نیز به انتهای کتاب افزوده شد و در چاپ چهارم کامل‌ترین مجموعه‌ی اشعار پرتو کرمانشاهی گردآوری شد.
پرتو در زمینه اشعار کُردی موفق شد تا ضمن سرودن شعر کردی بر وزن عَروضی، به لحاظ زبانی نیز خلوص زبانی را حفظ کرده و برای انطباق شعر خود با عَروض، واژگان فارسی را وارد شعر خود نکند. 
شاید معروف‌ترین شعر کردی پرتو، غزل ئه‌رمه‌نی (ارمنی) باشد که توسط چند تن از خوانندگان کُرد خوانده شده است.
در تیرماه ۱۳۹۸ در کنگره مشاهیر کُرد که در سنندج  برگزار شد از "پرتو کرماشانی" به‌عنوان یکی از مفاخر زندهٔ کرد تقدیر شد. همچنین از سال ۱۳۹۳ با پیشنهاد و تلاش جمعی از فعالان کُرد و دوست‌داران ادبیات در کرمانشاه و گروه فرهنگی ده‌نگ په‌راو، روز ۲۷ اردیبهشت به عنوان «روز پرتو کرماشانی» نام‌گذاری شد.
این شاعر خوش قریحه کُرد بامداد سه‌شنبه ۵ بهمن ۱۴۰۰ بر اثر کهولت سن در شمیران در سن ۹۰ سالگی درگذشت. پیکر وی در باغ فردوس کرمانشاه به خاک سپرده شد.

کارگردان خبر: میلاد مرادی