به گزارش کردپرس، پنج‌شنبه گذشته، عبدالله اوجالان، رهبر زندانی حزب کارگران کردستان ترکیه یا (پ.ک.ک)، از طرفدارانش خواست که سلاح‌های خود را زمین بگذارند. این اقدام، فرصتی تاریخی برای پایان دادن به این منازعه فراهم کرده است.

ارجای توافق صلح میان پ.ک.ک و ترکیه به نفع امنیت ملی ایالات متحده خواهد بود زیرا تأثیری مثبت و دگرگون‌کننده بر کل منطقه خواهد داشت. اما تاکنون، ماهیت بوروکراتیک و غیرهماهنگ دولت آمریکا مانع از اتخاذ رویکردی جامع در قبال این درگیری شده است.

نادیده گرفتن منازعه توسط آمریکا و پیامدهای آن

دهها سال است ایالات متحده این درگیری را نادیده گرفته یا کم‌اهمیت جلوه داده است. هم دولت‌های جمهوری‌خواه و هم دموکرات تصور می‌کردند که با بی‌توجهی به این مسئله، مشکل خودبه‌خود حل خواهد شد اما چنین نشد، بلکه درگیری شدت گرفت.

این بحران حل‌نشده، اکنون به یکی از بزرگ‌ترین، طولانی‌ترین و پیچیده‌ترین درگیری‌های مسلحانه در جهان تبدیل شده است که چهار کشور—ترکیه، سوریه، عراق و ایران—را درگیر کرده و مستقیماً یا غیرمستقیم بر زندگی ده‌ها میلیون نفر تأثیر گذاشته است.

این درگیری دیگر فقط مربوط به ترک‌ها و کردها نیست. به دلیل مداخلات نظامی ترکیه در عراق و اشغال بخش‌هایی از سوریه، همه گروه‌های قومی و مذهبی بومی منطقه از آن رنج می‌برند، از جمله ایزدی‌ها و مسیحیان آشوری/کلدانی/سریانی که همچنان در حال بازسازی خرابیهای پس از جنایات داعش هستند.

از سال ۲۰۱۷، ترکیه هر ساله حملات هوایی علیه شنگال در عراق، زادگاه ایزدیان انجام داده است. پ.ک.ک در زمان حمله داعش به دفاع از ایزدیان برخاست و جان هزاران نفر را نجات داد. آنکارا به بهانه حضور پ.ک.ک، به‌طور منظم شنگال را هدف قرار داده است. در سال ۲۰۱۸، نادیا مراد، برنده جایزه نوبل صلح و یکی از بازماندگان جنایات داعش، از وزیر خارجه ترکیه خواست تا حملات هوایی علیه شنگال را متوقف کند، اما کسی به این درخواست توجهی نکرد.

در آن سوی مرز، در شهر تل تمر سوریه، اقلیت مسیحی که پیش‌تر از حملات داعش آسیب دیده بود، اکنون زیر سایه ترس از پهپادهای ترکیه و نیروهای نیابتی آنکارا معروف به "ارتش ملی سوریه" زندگی می‌کند.

هیچ دلیلی برای ادامه این رنج و خونریزی وجود ندارد.

تأثیر منفی این درگیری بر دستاوردهای آمریکا

در کل، این بحران می‌تواند دستاوردهای آمریکا را تضعیف کند—به‌ویژه ثبات شکننده‌ای که پس از شکست داعش در عراق و سوریه به دست آمده است.

لزوم حمایت آمریکا از مذاکرات صلح ترکیه و پ.ک.ک

دور قبلی مذاکرات صلح در ترکیه از حمایت گسترده ترک‌ها و کردها برخوردار بود. با این حال، دولت باراک اوباما نتوانست حمایت قابل‌توجهی از این روند ارائه دهد. مذاکرات صلح در ژوئن ۲۰۱۵ شکست خورد و خشونت‌ها بار دیگر، به‌ویژه در سوریه، که این امر تلاش‌های آمریکا برای شکست داعش را با چالش مواجه کرد، شدت گرفت.

من در وزارت امور خارجه آمریکا تحت رهبری دولت جو بایدن کار می‌کردم. از طریق کانال داخلی وزارت خارجه، پیشنهادهایی برای حمایت از روند صلح بین ترکیه و کردها ارائه دادم. اما مانند اوباما، بایدن نیز ترجیح داد این مسئله را نادیده بگیرد تا اینکه به حل آن بپردازد. ترامپ نباید همان اشتباه را تکرار کند.

سه اقدام کم‌هزینه که ترامپ می‌تواند انجام دهد

ترامپ می‌تواند با هزینه‌ای اندک یا حتی بدون هزینه، از روند صلح ترکیه و پ.ک.ک حمایت کند:

۱- ترامپ باید از متحدان آمریکا در "ائتلاف جهانی علیه داعش" بخواهد که به ایجاد یک نیروی حافظ صلح در مرز ترکیه و سوریه کمک کنند. این ائتلاف شامل ۸۷ کشور و شریک است—یعنی یک‌سوم از کل کشورهای جهان. برخی از این کشورها می‌توانند در این تلاش مشارکت کنند زیرا موفقیت روند صلح به نفع صلح و ثبات در کشورهای خودشان نیز خواهد بود. فرانسه قبلاً آمادگی خود را برای ایفای نقش بیشتر اعلام کرده است. چنین نیرویی می‌تواند اطمینان حاصل کند که توافق آتش‌بس ۲۰۱۹ میان آمریکا و ترکیه در سوریه اجرا شود. این امر به نیروهای دموکراتیک سوریه یا  (SDF) اجازه می‌دهد تا تمرکز خود را بر مهار داعش حفظ کنند.

۲- مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، باید ترکیه را تشویق کند که صلاح‌الدین دمیرتاش، از رهبران کرد  ترکیه را که به ناحق زندانی شده و از روند صلح حمایت کرده است، آزاد کند. روبیو همچنین باید بر دمشق فشار بیاورد که نیروهای دموکراتیک سوریه و کردها را در مذاکرات آینده درباره آینده سوریه بگنجاند. با وجود اینکه SDF یک‌سوم خاک سوریه را کنترل می‌کند و در شکست داعش نقش محوری داشت اما هیچ یک از مقامات کرد سوری در نشست "گفت‌وگوی ملی" که ماه گذشته برگزار شد، دعوت نشدند.

۳- ترامپ و روبیو باید یک نماینده ویژه برای پیشگیری از درگیری تعیین کنند که تمرکز آن بر رفع منازعه بین ترکیه و کردها باشد. این کار می‌تواند از طریق واحد حمایت از مذاکرات وزارت خارجه یا دفتر جداگانه‌ای انجام شود.

اگر ترامپ واقعاً به دنبال صلح در خاورمیانه است، باید از روند صلح ترکیه و پ.ک.ک حمایت کند.

منبع: نیوزویک

نویسنده: امی آستین هولمز استاد مدرسه دولتی بوش در واشنگتن دی‌سی و استاد پژوهشی روابط بین‌الملل در دانشگاه جرج واشنگتن است. او نویسنده سه کتاب است، از جمله کتاب اخیرش "دولت کوچک بازماندگان: شکل‌گیری منطقه نیمه‌خودگردان در شمال شرق سوریه".  او پیش‌تر در وزارت خارجه آمریکا بر روی مسائل سوریه، عراق و ترکیه کار کرده است.