به گزارش کردپرس، مراد قاراییلان، عضو کمیته اجرایی KCK، در گفتوگو با شبکهی تلویزیونی Channel 8، از اقلیم کردستان عراق، اعلام کرد روندی که با پیام ۲۷ فوریهی عبدالله اوجالان آغاز شده، دارای ماهیتی ملی، تاریخی و استراتژیک برای همهی کردهاست و باید با حمایت عمومی و رهبری شخص اوجالان ادامه پیدا کند.
او با اشاره به اعلام آتشبس از سوی جنبش از اول مارس، تأکید کرد:
«این روند دوطرفه است. طرف ما گام خود را برداشته و آتشبس اعلام کرده است. اکنون نوبت دولت ترکیه است تا مسئولیتهای خود را بپذیرد. برخی این موضع را شرط تلقی میکنند، اما واقعیت این است که این یک ضرورت سیاسی و انسانی است.»
برگزاری کنگرهای مشروع، به رهبری اوجالان
مراد قاراییلان با بیان اینکه تصمیمگیری درباره آیندهی روند، نیازمند برگزاری کنگرهای وسیع و مشروع است، گفت:
«برای کنگرهای با حضور ۵۰۰ تا ۶۰۰ نفر و شاید بیشتر، باید شرایط واقعی فراهم باشد. کسانی که از ما میخواهند سریع کنگره برگزار کنیم، باید بدانند که چنین تصمیمی نیاز به فضای امن و اجماع دارد. هدایت این روند باید با عبدالله اوجالان باشد تا همه نیروها آن را بپذیرند و کسی در حاشیه نماند.»
او هشدار داد که بدون تصمیمگیری جمعی، برخی گروهها ممکن است خود را خارج از روند بدانند و این مسئله به ادامهی درگیریها دامن بزند. به گفتهی او، «کنگره باید تصمیمی بگیرد که برای همه نیروها الزامآور باشد. چنین تصمیمی، تنها زمانی ممکن است که حملات متوقف شود.»
خطر خلع سلاح بدون به رسمیتشناختن حقوق کردها
در بخش دیگری از گفتوگو، مراد قاراییلان درباره موضوع خلع سلاح نیز هشدار داد. او گفت که ترک سلاح بدون به رسمیت شناختن هویت، زبان، و حقوق سیاسی مردم کرد میتواند موقعیت سایر بخشهای کردستان را، بهویژه اقلیم کردستان عراق، به خطر بیندازد.
او یادآور شد که دولت ترکیه در دهه ۱۹۹۰ نیز با نگاه امنیتی به موقعیتگیری کردها برخورد کرد، اما در همان فضا بود که تعادلهایی باعث شکلگیری وضعیت کنونی در اقلیم کردستان شد.
او افزود:
«اگر امروز دولت ترکیه در داخل کشور به حقوق کردها احترام بگذارد، دیگر دلیلی برای دشمنی با سایر بخشهای کردستان وجود نخواهد داشت. اما اگر این حقوق نادیده گرفته شود، خلع سلاح فقط ابزار تضعیف و تهدید دوباره خواهد شد.»
تأکید بر حمایت ملی از اوجالان
مراد قاراییلان در پایان، روند آغازشده با پیام نوروزی عبدالله اوجالان را مسئلهای ملی برای تمام کردها دانست و از همه نیروهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کرد خواست که با حمایت از رهبری اوجالان، اجازه ندهند دولت ترکیه با فریب یا فشار، روند را به مسیر دلخواه خود منحرف کند.
نظر شما