به گزارش کردپرس، ایالات متحده در هفته‌های اخیر حدود ۵۰۰ تن از ۲هزار نیروی خود را از سوریه خارج کرده و حضور نظامی‌اش را از هشت پایگاه به یک پایگاه کاهش داده است. این تحولات، تحلیل‌گران را به دو دسته تقسیم کرده است: عده‌ای آن را مقدمه خروج کامل آمریکا از سوریه می‌دانند و گروهی دیگر بر تداوم محدود حضور نظامی واشینگتن در منطقه تأکید دارند.

توماس باراک، نماینده ویژه آمریکا در امور سوریه، در مصاحبه‌ای با تلویزیون ترکیه در ۲ ژوئن اعلام کرد که ایالات متحده قصد دارد شمار پایگاه‌هایش در سوریه را به یک پایگاه کاهش دهد. به گفته او، نیروهای آمریکایی در حال ترک پایگاه‌هایی هستند که عمدتاً در استان دیرالزور؛ منطقه‌ای با اکثریت عرب‌نشین در شرق سوریه قرار دارند.

آمریکا نخستین بار در سال ۲۰۱۵ برای کمک به نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) – تحت رهبری کردها – در مبارزه با داعش، شمار محدودی نیرو به شمال‌شرق سوریه اعزام کرد. تا پایان دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ، شمار نیروها به حدود ۹۰۰ نفر کاهش یافت، اما در اواخر سال ۲۰۲۴ و همزمان با فروپاشی ناگهانی حکومت بشار اسد، مجدداً به ۲ هزار تن افزایش یافت.

از آوریل ۲۰۲۵، آمریکا ۵۰۰ نیروی خود را خارج کرده و اکنون حدود ۱۵۰۰ نیرو در سوریه باقی مانده‌اند. طبق برنامه‌ریزی‌های فعلی، این تعداد نیز به کمتر از هزار نفر کاهش خواهد یافت.

باراک در مصاحبه اخیر خود تأکید کرد که نیروهای دموکراتیک سوریه نقش بسیار مهمی در آینده سوریه دارند و باید در ساختار دولت جدید در دمشق ادغام شوند. او از همه طرف‌ها خواست که در انتظارات خود «واقع‌گرا» باشند.

کریستین رونزی، تحلیل‌گر امور خاورمیانه و شمال آفریقا در مؤسسه اطلاعاتی RANE، معتقد است این اظهارات نماینده آمریکا با سیاست «کاهش اولویت سوریه» از سوی واشینگتن همسو است. به گفته او، آمریکا از این پس مسئولیت مبارزه با تروریسم در سوریه را بیش از پیش بر دوش دولت مرکزی سوریه و شرکای منطقه‌ای خواهد گذاشت.

با این حال، او اضافه کرد که خروج کامل نیروهای آمریکایی در کوتاه‌مدت محتمل نیست، چراکه پنتاگون اعلام کرده نیروهای باقی‌مانده برای مقابله با تهدیدات تروریستی، به‌ویژه در شمال‌شرق سوریه، نقش پشتیبانی ایفا خواهند کرد. این نیروها همچنان به حمایت از SDF، به‌ویژه در اداره زندان‌ها و اردوگاه‌هایی که در آن‌ها زندانیان داعش نگهداری می‌شوند، ادامه خواهند داد. معروف‌ترین این مراکز، اردوگاه «الهول» است که بارها هدف حمله داعش برای آزادسازی زندانیان قرار گرفته است.

قرار است اداره زندان‌های داعش نهایتاً به دولت جدید سوریه منتقل شود، اما این روند هنوز آغاز نشده است. در همین حال، بقایای داعش در ماه مه نخستین حملات خود را علیه نیروهای دولت جدید سوریه انجام دادند.

کارولاین رز، مدیر پرونده‌های «جنایت و درگیری» و «خروج‌های نظامی» در اندیشکده New Lines، معتقد است تحولات اخیر از جمله کاهش پایگاه‌ها و فشار بر SDF برای ادغام در ارتش سوریه، نشانه‌های روشنی از تمایل آمریکا برای خروج کامل از سوریه در کنار روند مشابهی در عراق است.

به گفته او، آمریکا در حال آماده‌سازی زمینه خروج در اواخر ۲۰۲۵ یا اوایل ۲۰۲۶ است و تصمیم آوریل برای خروج ۵۰۰ نیرو و نیز تلاش برای تسریع روند ادغام SDF در ارتش سوریه همگی مؤید این استراتژی خروج هستند.

در این میان، منابع شبکه «العربیه» نیز گزارش داده‌اند که آمریکا به SDF مهلتی تا پایان اوت (شهریور) داده تا روند ادغام در ارتش سوریه را آغاز کند.

با این حال، رونزی هشدار داده که «گام‌های واقعی و ملموسی» برای این ادغام تاکنون برداشته نشده است. او تأکید می‌کند که توافق ماه مارس میان SDF و دمشق، ضرب‌الاجل نمادینی تا پایان سال ۲۰۲۵ دارد، اما با توجه به عدم تهدید فوری عملیات نظامی از سوی ترکیه و باقی ماندن بخشی از حمایت آمریکا، روند ادغام ممکن است به تعویق بیفتد.

به باور رز، فشار برای تسریع روند، اگرچه موجب تحرکاتی شده، اما اختلاف عمیق میان دیدگاه‌های SDF و دولت مرکزی دمشق درباره ماهیت و ساختار ادغام، همچنان مانع اصلی است.

او در پایان توصیه می‌کند که دولت ترامپ به جای اعمال ضرب‌الاجل و فشار، نقش میانجی‌گر در مذاکرات دمشق و کردها را ایفا کند تا توافقی پایدار و مؤثر حاصل شود. در غیر این صورت، احتمال دارد که ادغام به تعویق افتاده یا اصلاً محقق نشود.

منبع: مجله فوربز آمریکا