کردپرس - در روستای میان تنگ شهرستان ملکشاهی، دهیاری با تصمیمی جسورانه اقدام به خرید یک دستگاه لودر کرد؛ اقدامی که در ابتدا شاید غیرمعمول به نظر می‌رسید، اما امروز به منبع درآمد پایدار برای روستا تبدیل شده است.  

این لودر نه‌تنها پروژه‌های عمرانی روستا را سرعت بخشیده، بلکه با اجاره به مناطق دیگر، ماهیانه میلیون‌ها تومان درآمدزایی دارد. شوراهای مختلف روستا نیز با دیدن نتایج ملموس، بارها همان دهیار را انتخاب کرده‌اند. حتی راننده لودر نیز توانسته در یک شرکت پیمانکاری مشغول به کار بر روی همان لودر شود.

این داستانی الهام بخش است. بسیاری از دهیاری‌ها هنوز در انتظار بودجه‌های سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور هستند، در حالی‌که هر روستا می‌تواند با شناخت مزیت‌های محلی، به یک کانون تولید و اشتغال تبدیل شود. دهیاران باید نقش پیش‌برنده داشته باشند، نه صرفاً اجرایی.  

تشکیل تعاونی‌های تخصصی، استفاده از ظرفیت‌های مردمی، و درآمدزایی مستقل از دولت، کلیدهای تحول‌اند و باید این مسیر برای دهیاران روشن شود و نمونه‌های موفق استانی و کشوری بازخوانی شوند.

برخی روستاها با تولید نان‌های سنتی مثل نان ساجی یا تافتون، بازارهای شهری را تغذیه می‌کنند و تعاونی‌های خانگی راه‌اندازی کرده‌اند.  

در روستای علیصدر همدان، مردم با بهره‌گیری از غار علیصدر، در حوزه گردشگری فعال شده‌اند؛ از راهنمایی گردشگران تا اقامتگاه‌های بوم‌گردی و در سنو و وامنان استان گلستان، مردم با تشکیل تعاونی‌های زعفران‌کاران، نه‌تنها تولید را افزایش داده‌اند بلکه در بسته‌بندی، برندینگ و فروش نیز موفق بوده‌اند. دهیاران قطعا در راهبری این ظرفیت ها موثر بوده‌اند.

دهیار موفق کسی است که با جسارت، خلاقیت و ارتباط مؤثر با مردم، روستا را از وابستگی خارج کرده و به سمت خودکفایی و شکوفایی هدایت کند. هر دهیاری که بتواند ظرفیت‌های محلی را فعال کند، نه‌تنها روستایش را متحول می‌کند، بلکه الگویی می‌شود برای کل کشور.