به گزارش کردپرس، در پی فراخوان «صلح و جامعه‌ی دموکراتیک» از سوی عبدالله اوجالان در ۲۷ فوریه، مصطفی قاراسو، عضو شورای اجرایی کنفدراسیون جوامع کردستان (KCK)، در گفت‌وگویی با مدیا خبر، خواستار توقف فوری حملات نظامی و فراهم‌سازی شرایط مشارکت اوجالان در کنگره‌ی حزب کارگران کردستان (PKK) شد. او هشدار داد که در صورت ادامه‌ی بی‌عملی از سوی دولت، حرکت کُردها در انتظار نخواهد ماند و ممکن است روند تحولات مسیر دیگری بیابد.
مصطفی قاراسو، یکی از اعضای شورای رهبری KCK، در گفت‌وگویی با شبکه‌ی مدیا خبر، به تشریح آخرین وضعیت روند صلح، فراخوان عبدالله اوجالان، و مواضع دولت ترکیه پرداخت.
او با اشاره به فراخوان عبدالله اوجالان در ۲۷ فوریه تحت عنوان «دعوت به صلح و جامعه‌ی دموکراتیک»، اظهار داشت که PKK برای اجرای مفاد این فراخوان و انحلال ساختاری آماده است، اما لازمه‌ی این اقدام، برگزاری یک کنگره‌ی رسمی، توقف حملات نظامی و مشارکت مستقیم اوجالان در این روند است: «هیچ حزبی بدون برگزاری کنگره نمی‌تواند خودش را منحل کند. کنگره باید تصمیم بگیرد و اوجالان باید آن را هدایت کند.»
قاراسو تأکید کرد که پس از فراخوان، وعده‌هایی از سوی دولت ترکیه درباره‌ی تغییر وضعیت زندان امرالی و تحقق "حق امید" (امکان آزادی یا بهبود وضعیت اوجالان) داده شد، اما هیچ‌یک از این وعده‌ها عملی نشد. او گفت که به‌جای کاهش تنش، حملات نظامی افزایش یافته‌اند و حتی هیأت مذاکره به امرالی اعزام نشده است.
او همچنین به استفاده‌ی ابزاری دولت ترکیه از فضای جنگ برای سرکوب مخالفان اشاره کرد و گفت: «در این کشور جریانی وجود دارد که از تداوم جنگ بهره می‌برد. آن‌ها نه تنها مخالف صلح‌اند، بلکه با جنگ، مشروعیت سیاسی خود را تقویت می‌کنند و مخالفان را سرکوب می‌نمایند.»
در ادامه، قاراسو به برخوردهای دولت ترکیه با شهرداران مخالف، به‌ویژه در استانبول، پرداخت و آن را «نقض آشکار دموکراسی و استفاده از قوه‌ی قضاییه به‌مثابه ابزار سرکوب» دانست. او اظهار داشت که چنین رویکردهایی نه تنها با دموکراتیزه کردن کشور ناسازگار است، بلکه روند صلح را نیز به‌شدت تضعیف می‌کند.
وی افزود: «آن‌ها خودشان گفتند اگر اوجالان فراخوان بدهد، حق امید بررسی خواهد شد. اکنون که فراخوان داده شده، هیچ اقدامی نشده است. این بی‌اعتنایی به صلح و خواست مردم است.»
در بخش پایانی گفت‌وگو، قاراسو تأکید کرد که جنبش کُردی رویکردی نوین اتخاذ کرده و دیگر بر مدل دولت‌محور تکیه ندارد. او از مفاهیمی چون دموکراسی رادیکال، کنفدرالیسم دموکراتیک، خودمدیریتی و آموزش به زبان مادری به‌عنوان خواسته‌های غیرقابل‌مذاکره‌ی مردم کرد یاد کرد: «ما از دولت‌محوری عبور کرده‌ایم. درک ما از آزادی، بر پایه‌ی سازمان‌یابی جامعه و مبارزه‌ی دموکراتیک است، نه اقتدار و کنترل دولت‌گرا.»
او در پایان، خواستار ورود پارلمان ترکیه به این روند و تصویب قوانینی در جهت حل مسئله‌ی کردها شد و هشدار داد که بی‌عملی بیشتر، به معنای تخریب کامل مسیر صلح خواهد بود.
نظر شما