به گزارش کردپرس، دوران کالکان، از اعضای ارشد شورای رهبری حزب کارگران کردستان (PKK)، در اظهاراتی تأکید کرد که تاکنون هیچ اقدام قانونی برای تضمین امنیت روند صلح انجام نشده است و صرفاً بیانیه‌ها و اظهارات بدون نیت واقعی نمی‌توانند به پیشرفت این روند کمک کنند.
کالکان روز گذشته در مصاحبه ای با خبرگزای فرات اظهار داشت: «در شرایط فعلی، هیچ اقدام قانونی حتی کوچک برای تضمین امنیت روند صلح انجام نشده است. روند صلح نمی‌تواند تنها با بیانیه‌ها و اظهارات پیش برود؛ نیاز به گام‌های متقابل وجود دارد.»
کالکان همچنین تأکید کرد که تنها عبدالله اوجالان، رهبر زندانی PKK، می‌تواند دستور خلع سلاح را صادر کند و بدون آزادی و مشارکت فعال او، PKK هیچ اقدام عملی در این زمینه انجام نخواهد داد.
او افزود: «PKK تصمیم گرفته است که اجرای تصمیمات کنگره را به کار و تلاش آزادانه عبدالله اوجالان مرتبط کند. اگر آزادی فعالیت برای او فراهم نشود، PKK هیچ گام عملی برنخواهد داشت.»
PKK خود را با شرایط روز وفق می دهد
دوران کالکان، در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد که این حزب دیگر یک سازمان صرف نیست، بلکه به یک جنبش اجتماعی گسترده تبدیل شده است. کالکان با اشاره به اینکه PKK به‌واسطه‌ی نقد و خود انتقادی، خود را با شرایط جدید تطبیق داده است، بیان کرد که این حزب با بررسی شرایط سیاسی و نظامی دوران تأسیس خود، به این نتیجه رسیده که باید ساختارهای قدیمی را کنار گذاشته و به سمت نوآوری حرکت کند.
وی همچنین به سخنی از لنین، رهبر انقلاب روسیه، اشاره کرد و گفت: «انقلابیون باید خود را با شرایط جدید تطبیق دهند و از تکرار شعارهای قدیمی پرهیز کنند.» کالکان افزود که PKK با پذیرش این رویکرد، به‌جای تکرار گذشته، به‌دنبال خلق آینده‌ای نوین است.
کالکان تأکید کرد که PKK با حفظ میراث گذشته، به‌ویژه نقش عبدالله اوجالان، رهبر این حزب، در حال ساختن آینده‌ای جدید است و این مسیر را با نقد و خودنقدی، تطبیق با شرایط جدید و پذیرش تغییر و تحول ادامه می‌دهد.
کالکان با تأکید بر اینکه PKK خود را بر اساس الزامات مرحله‌ی جدید تغییر داده و نوسازی کرده است، یادآور شد که عبدالله اوجالان نیز پیشتر آغازگر این روند تغییر بوده است. وی به آتش‌بس یکم سپتامبر ۱۹۹۸ اشاره کرد و گفت: «اوجالان در آن زمان به‌صراحت گفت: ‘ما این تغییر را تحت هر شرایطی به انجام خواهیم رساند.’ اما این مسیر با حمله‌ی توطئه‌ی بین‌المللی مسدود شد.»
اگر خیلی جنگ دوست دارید بفرمائید خودتان بجنگید
کالکان ادامه داد: «از آن زمان تاکنون، نیروهایی تلاش کرده‌اند PKK را درگیر جنگی نگه دارند که بتوانند از آن برای منافع خود استفاده کنند. PKK در گذشته نتوانست از این شرایط عبور کند، اما اکنون در حال گذار از این وضعیت است. بنابراین تمام آن رویکردهای قبلی نادرست‌اند.»
وی در ادامه به تاریخچه مقاومت مسلحانه PKK اشاره کرد و گفت: «PKK اکنون ۴۸ سال است که مبارزه مسلحانه انجام می‌دهد و ۴۱ سال است که بر مبنای عملیات ۱۵ آگوست جنگ چریکی را ادامه می‌دهد. این یک جنگ بی‌وقفه بوده است. اما خاستگاه اصلی این مقاومت، در واکنش به ترور رفیق حقی کارر در می ۱۹۷۷ بود. از آن روز تاکنون، این مبارزه ادامه یافته و در نهایت در قالب استراتژی رهایی ملی و جنگ چریکی شکل گرفت.»
کالکان در پاسخ به انتقادها نسبت به پایان مبارزه مسلحانه گفت: «حال که این همه جنگیده‌ایم، برخی می‌پرسند چرا جنگ را رها می‌کنیم؟ مگر قرار است این ملت تا ابد بجنگد؟ آیا عمر کردها باید همواره در جنگ بگذرد؟ برخی انگار خیلی دانا هستند! اگر تا این حد خواهان جنگ هستند، خودشان بجنگند. این‌قدر عاشق جنگ‌اند؟ خب، بفرمایند بجنگند! مگر کسی مانع آن‌ها شده است؟»
نقش رسانه‌ها و کنترل حاکمیت
کالکان با اشاره به وضعیت رسانه‌ها در ترکیه گفت: «می‌دانیم که تقریباً تمام رسانه‌ها تحت کنترل حکومت هستند. از تیترها گرفته تا اینکه چه اخباری منتشر شود یا نشود، همه چیز توسط سازمان اطلاعات ملی (میت) و اداره ارتباطات نهاد ریاست‌جمهوری تعیین می‌شود. و طبیعتاً این امر در افکار عمومی به‌عنوان نیّت و موضع دولت خوانده می‌شود.»
او اضافه کرد: «این زبان و گفتمان از خود دولت ناشی می‌شود. از سخنان مقامات حزب عدالت و توسعه (AKP) سرچشمه می‌گیرد. در واقع، سیاست است که جامعه را به این وضعیت رسانده. به همین دلیل است که تغییرات در احزاب اهمیت دارد. اگر این تغییرات به وقوع بپیوندد، طبیعتاً باید با قوانین و مقررات نیز هماهنگ شود. وجود ضمانت‌های قانونی و قانون اساسی ضروری است. بستر حقوقی شرط لازم برای دموکراتیزاسیون است. اما این بستر را فقط با ذهنیت و سیاست دموکراتیک می‌توان ایجاد کرد. اگر ذهنیت و سیاست دموکراتیک نباشد، نه قانون اساسی دموکراتیک وجود خواهد داشت و نه عدالت دموکراتیک.»
شما صد سال است که نسل‌کشی کرده‌اید؛ کردها به شما اعتماد ندارند
کالکان درباره بحث اعتماد گفت: «بله، مسئله‌ی بی‌اعتمادی وجود دارد. مثلاً بعد از دوازدهمین کنگره ما، مقامات حزب عدالت و توسعه گفتند: "بله، تصمیم به انحلال گرفته شده، اما ما هنوز مشکل اعتماد داریم، حساسیت‌هایی داریم، نگرانی‌هایی داریم، بنابراین باید اسلحه‌ها هم کنار گذاشته شود." خب، این را می‌توان فهمید. ما هم در تلاشیم که این را درک کنیم. خیلی خوب، بیایید حساسیت‌های آن‌ها را بفهمیم، ولی کردها هم مشکل اعتماد دارند.»
او ادامه داد: «شما صد سال است که نسل‌کشی کرده‌اید، از هیچ ظلم و تحقیری فروگذار نکرده اید. همه این را می‌دانند. حالا یک جنبش ایجاد شده که به کردها اراده آزاد و هویت داده، و می‌خواهید این هم از بین برود. اگر PKK از میان برود و نیروی مسلحی برای ادامه مبارزه آزادی‌خواهانه باقی نماند، پس این ملت چه خواهد کرد؟ این جامعه چگونه از خود دفاع خواهد کرد؟»
سه هفته پس از کنگره؛ هیچ گامی برداشته نشده
کالکان با اشاره به اینکه سه هفته از تصمیمات کنگره گذشته، گفت: «بدون هیچ اقدامی، بدون هیچ تغییری، می‌خواهند همه‌چیز را تعطیل کنیم. سه هفته گذشته ولی هنوز هیچ تحول عملی اتفاق نیفتاده. نه قانونی تصویب شده، نه اقدامی انجام شده.»
او سپس به اظهارات مثبت اخیر دولت باغچه لی اشاره کرد: «بله، سخنان امیدبخش و خوبی از سوی دولت باغچه لی مطرح شده. ما واقعاً با آن موافقیم. اینکه چنین حرف‌هایی از زبان کسی چون باغچه لی شنیده شده، بسیار معنادار است. اما این حرف‌ها فقط در حد کلام باقی مانده‌اند. هنوز هیچ‌کدام در عمل پیاده نشده‌اند. اجرای این‌ها در دست حزب عدالت و توسعه است، ولی ما هیچ پیشرفتی نمی‌بینیم.»
او در پایان هشدار داد: « حکومت تلاش دارد از این فرصت‌ها برای تضعیف مخالفان، تضعیف حزب جمهوری‌خواه خلق (CHP) و حذف رقیب ریاست‌جمهوری استفاده کند. این موضوع اصلاً عجیب نیست، اما قابل قبول هم نیست. هیچ‌کس این را دموکراتیک یا درست نمی‌داند.»
کالکان در سخنان خود همچنین اشاره کرد که روند صلح باید با گام‌های متقابل از سوی هر دو طرف همراه باشد و بدون آزادی فیزیکی اوجالان و مشارکت فعال او، نمی‌توان به پیشرفت واقعی در این زمینه دست یافت.
گفتنی است، پیشتر عبدالله اوجالان با انتشار پیامی از زندان امرالی خواستار انحلال PKK شده بود، با این حال به نظر می‌رسد که این درخواست بدون اقدامات عملی از سوی دولت ترکیه بی‌پاسخ مانده است.
نظر شما